Jakob von Gunten
‘Je leert hier heel weinig, er zijn onvoldoende leerkrachten, en wij jongens van het Instituut Benjamenta zullen het tot niets brengen, d.w.z.
‘Je leert hier heel weinig, er zijn onvoldoende leerkrachten, en wij jongens van het Instituut Benjamenta zullen het tot niets brengen, d.w.z.
Twee Joodse vrouwen met dezelfde naam –Hadassah- strijden voor een volk dat wordt bedreigd in zijn bestaan.
Grace leert veel van haar fantasierijke moeder Anna: een eigen geheimtaal, alles over zeldzame vogelsoorten, en hoe je het beste een foto kunt maken van het monster dat zich in het meer verstopt.
‘Je begint met de zeggen dat je een dichter bent en dan ga je steeds meer d’ rin geloven en op een gegeven moment moet je ook wat schrijven. Dus daar kom je dan niet onderuit hè.’ De gedichten van Jan Arends zijn luchtig, vanzelfsprekend en angstaanjagend ineen.
Noem het slaap, oorspronkelijk uitgegeven in 1934, is een klassieker die generatie na generatie opnieuw wordt ontdekt.
Ik had een strohoed en een wandelstok is een verzameling korte, absurdistische, sterk autobiografische verhalen- een man probeert een vrouw van stand ertoe te brengen hem in dienst te nemen als huiskne
In het wilde westen van een stoffig land trekt 'Jay' van Nazareth aan het hoofd van een gang met twaalf volgelingen van stad naar stad.
Een neerlandicus, Johannes Huyghe, staat op het punt om de biografie HB, de jonge jaren te publiceren bij uitgeverij Parenthèse. Hierin probeert hij een beeld te schetsen van Herman Brusselmans als jongetje en opgroeiende puber.
Op de avond van 21 januari 1974 sprong Jan Arends uit het raam van zijn eenpersoonsappartement in Amsterdam.
En dan zei ik in stilte tegen mijn handen:
Jullie worden grote handen, lange handen
Deze palmen zullen de zuidpool verwarmen
En op de noordpool dansen de vingers een wals
Ik heb een brede lach van afgeknipte takken
Schrijf Jan:
Copyright © 2025,
Developed by Designproject