De schaduw van mijn vader

Bij het uitpakken van verhuisdozen vindt Mahtob een foto-album. Het is versierd met glinsterende sterren en een stralende maan. Mahtob betekent maanlicht. Jaren geleden kreeg ze het van haar moeder, met foto’s gemaakt door haar vader. Hoe anders zou haar leven verlopen zijn als ze niet met haar moeder had weten te vluchten?

De vierjarige Mahtob reist samen met haar ouders naar het land van haar vader, Iran. Maar in Teheran laat haar vader een hele andere kant van zichzelf zien. Hij is niet van plan ooit nog naar Amerika terug te keren en Mahtob en haar moeder Betty moeten zich aan zijn grillen en strenge regels onderwerpen. Een vakantie verandert in een hel. Anderhalf jaar lang zit Mahtob met haar moeder gevangen in een onbekend land. Als ze uiteindelijk via een barre tocht door Turkije weer naar Amerika terug weten te komen, kan de kleine Mahtob niet vermoeden hoe de schaduw van haar vader een leven lang door zal werken.

De moeder van Mahtob Mahmoody is de Amerikaanse Betty Mahmoody. Betty schreef de verfilmde bestseller ‘Not without my daughter’. Tijdens een vakantie in Iran, het moederland van haar man, verandert haar leven volledig wanneer haar man niet meer terug wil naar Amerika en Betty en de vierjarige Mahtob gijzelt. Haar man verandert in een tiran en bezweert dat hij hen nooit zal laten gaan. Pas na bijna twee jaar weet Betty met haar dochter te ontsnappen en terug te keren naar Amerika.

In ‘De schaduw van mijn vader’ vertelt Mahtob haar verhaal. Over de angst voor wraak van haar vader, de angst voor een nieuwe ontvoering. Ze vertelt over de vele verhuizingen, haar schooltijd en de steun van familie en vrienden. Het feit dat bij haar de auto-immuunziekte Lupus wordt geconstateerd, is een grote tegenslag in haar leven. Ze beschrijft op een luchtige manier hoe zij het trauma uit haar jeugd en de nieuwe tegenslagen weet te verwerken. Ze weet zelfs haar vader te vergeven alhoewel ze hem niet meer als vader ziet.

Ik ben met veel interesse en met de film van Betty Mahmoody in mijn achterhoofd aan het boek begonnen. Misschien viel het boek me daarom een beetje tegen. Ik had meer spanning verwacht. Het gedeelte over de vlucht uit Iran vond ik interessant maar de verhalen over haar schooltijd en ziekte wat minder. Hoewel het boek luchtig is geschreven en niet moeilijk leest, had ik moeite om het weer op te pakken en verder te lezen.
Naar mijn mening mis ik een completer verhaal uit de tijd dat Mahtob met haar moeder in Iran verbleef. Ik had daar graag wat meer over willen lezen.

Silvia van Elzelingen