Oorlogsdagen

In Oorlogsdagen nemen meer dan dertig dagboekschrijvers je mee naar het dagelijks leven in Vlaanderen tijdens De Groote Oorlog. Deze gewone burgers vertellen over hoe zij probeerden te overleven onder de vijandige bezetting, van het eerste zwoel-benauwende oorlogsweekend in augustus 1914 tot de verdwaasde novemberdagen vier jaar later. Hun verhalen geven uit de eerste hand een uniek beeld van de Eerste Wereldoorlog, een conflict waar maar geen einde aan leek te komen. Historicus Pieter Serrien plaatst de dagboekfragmenten voor het eerst naast elkaar en kadert de persoonlijke belevenissen van ooggetuigen in de gehele geschiedenis van de oorlog in ons land.

Het ware ‘in Vlaamse velden!’
Dit boek is samengesteld uit de dagboeknotities van mensen die het ongeluk hadden om alle facetten van een oorlog aan den lijve te ondervinden. Doordat de (on)bekende schrijvers uit alle hoeken van Vlaanderen kwamen, verschillende beroepen en leeftijden hadden, is het voor zowat elke lezer mogelijk om, ondanks het tijdsverschil, een verbondenheid te voelen met een of meerdere van hen. Hun beschrijvingen van zinloos geweld, plunderingen, ontbering en hun verhalen over hun eigen vlucht op zoek naar een veiliger bestaan en terugkeer naar veelal geplunderde huizen blijft jammer genoeg actueel. Het drukt de lezer met de neus op de feiten: dat wat we dagelijks in het journaal zien over andere delen van de wereld gebeurde ook hier.
Ondanks het thema is dit toch geen droefgeestig boek en eens je er aan begint is het behoorlijk verslavend. De verhalen worden chronologisch verweven en indien mogelijk geografisch aan elkaar gebreid. Waar nodig voorziet de auteur de lezer bovendien van bijkomende informatie. De prachtige kaartjes maken het mogelijk om zich een goede ruimtelijke voorstelling te maken en de beknopte bijkomende informatie en foto’s van de dagboekschrijvers maken het boek nog persoonlijker. Leg al deze elementen samen en je krijgt een menselijk verhaal dat bovendien goed gefundeerd is.
 
Leen De Smedt