De verslinder

Pietro is veertien en lijdt aan het syndroom van Asperger. Het is voor hem moeilijk om met de buitenwereld te communiceren, maar in zijn tekeningen beeldt hij alles uit wat hij ziet, met veel oog voor detail. Hij vormt een gemakkelijk doelwit voor de jongens in zijn dorp. Vlak nadat Pietro weer eens is gepest, verdwijnt een van de pestkoppen. Een paar dagen later verdwijnen er nog meer jongens van het groepje, evenals Pietro's broer. Wanneer Alice, Pietro's lerares, hem vraagt een tekening te maken van wat er voorgevallen is, ziet ze een verontrustend detail: op de tekening staat een oude man, in het zwart gekleed, met witte schoenen en een wandelstok. Alice kent deze oude man goed: hij komt voor in haar nachtmerries, het is de verslinder.

Ghinelli schreef een duister verhaal voor volwassenen, een boek dat je bij de lurven grijpt. De verslinder is een psychologische thriller en een bovennatuurlijke page turner van een van de jonge talenten uit Italië.

Eindelijk! Weer eens een ‘literaire thriller’ weliswaar een omstreden begrip maar ik bedoel gewoon een goed boek.
Op de achterkant van het boek staat: ‘De thriller die je deze zomer kippenvel bezorgt’, kan evengoed in dit jaargetijde passen rond Halloween.
De verslinder tast de grenzen van het rationeel verklaarbare in onze wereld af. De mysterieuze wijze waarop kinderen verdwijnen grenst aan de schemerzone tussen realiteit en fantasie.
Pietro een 14-jarige autistische jongen met het syndroom van Asperger kan beter communiceren met tekeningen dan via taal. Hij wordt vaak gepest en na één van die veel voorkomende pesterijen verdwijnt één van de pestkoppen, er volgen nog verdwijningen ook zijn broertje Dario. Pietro tekent zo’n voorval, hij tekent een oude man. Deze tekening roept herinneringen op bij zijn therapeute. Herinneringen over gelijkaardige verdwijningen  uit haar eigen jeugd.
Er wordt geschreven vanuit Pietro, z’n pedagoge Alice, z’n broertje en vanuit Denny een jongetje dat jaren geleden samen in de klas zat bij Alice.
 
Lorenza Ghinelli heeft hier een prachtige soms wel poëtische schrijfstijl met eenvoudige, korte hoofdstukken in een helse vaart.
 
De verslinder wordt beschreven als: ‘ Een spannend verhaal dat leest als een nachtmerrie.’ Volmondig mee eens.
 
Lut Delanghe