Roots

In ben A. Ik ben met mijn moeder, vader en onzichtbare broertje neergestreken in een West-Vlaamse stad. Ik ben 14, of toch ongeveer. Ik ontvluchtte de gruwel en het geweld in Kungu, mijn Afrikaanse thuisland. Ik heb het niet zo makkelijk. Helemaal niet zo makkelijk. Ik heb een donker vel. Laat ons eerlijk zijn. Daarmee begint het al. En wat nog meer? Mijn vader ging ervandoor en ik moest dus de man in huis zijn. Traditie. Maar dat is onmogelijk, met een zwerm dominante vrouwen in huis is dat fokking onmogelijk. Mijn thuis is de trekpleister voor twintig Afrikaanse vrouwen die elke dag onze trap opstommelen en hun zakken vol luchtjes, pepers, lamsvlees, malawa's en kliekjes dumpen op het overvolle aanrecht, bezaaid met wat overblijft van de dag ervoor. Ze nestelen hun konten in het krakende plastic van onze zetels en vertellen me wat ik moet. Ik heb porno ontdekt. En soms tolt mijn hoofd, hoor ik stemmen en dan doe ik vreselijke dingen. Help!

Roots vertelt het verhaal van A., een jonge vluchteling. Hij is met zijn ouders en zijn onzichtbare broertje in een Westvlaamse stad terechtgekomen. Zijn broertje is gestorven aan de ontberingen tijdens hun vlucht van Kungu, hun vaderland, naar hier.
A. heeft het niet gemakkelijk, zijn vader liet hun in de steek na een huiselijke ruzie. Volgens de traditie moet A. nu de man in huis zijn. Maar het is voor hem zo goed als onmogelijk met al die dominante vrouwen. Elke dag krijgt zijn moeder twintig Afrikaanse vrouwen op bezoek. Zij vertellen A. wat ie moet doen. Hij vindt vrouwen knap lastig en ontdekt op zijn computer het bestaan van porno. Zijn hoofd slaat soms op hol, dan hoort A. stemmen en doet hij afschuwelijke dingen. Het boek is geschreven in de ik-vorm. We leren het dagelijks leven van A. kennen met flashbacks die de vlucht naar hier vertellen. Tussendoor laat de schrijver ons ook in de gedachten van A. kijken. Door zijn ontoelaatbaar gedrag belandt A. in een gesloten instelling. Daar maakt hij kennis met B., die op de aparte meisjesafdeling zit.
Wanneer hij ook hier zijn handen niet kan thuishouden belandt A. op de isoleercel.
Roots gaat over de moeilijkheden die jongeren hebben om zich te integreren in onze maatschappij. Het is een hele opgave om hun opvoeding, gedachtegoed, hun thuisland volledig achter zich te laten en zich aan te passen aan de westerse manier van leven.
Het verhaal is goed opgebouwd, vlot geschreven en met een zekere empathie voor deze jongeren met moeilijkheden. Het boek leest als een trein, de schrijver heeft je helemaal mee in het verhaal.
Roots heeft ook op mij als volwassen lezer veel indruk nagelaten.

Christine de Knijf