Vanuit het duister
Het lichaam van een vrouw wordt gevonden bij de lokale vuurtoren in Akranes op IJsland. Rechercheur Elma, die na jaren weer terug is in haar geboortedorp, stuit op een ingewikkelde zaak waarbij een reeks duistere geheimen wordt blootgelegd. Zaken uit het verleden die niet alleen op de vermoorde vrouw betrekking hebben, maar op de hele
gemeenschap. Geheimen die sommige mensen angstvallig verborgen houden, en waar mensen voor over lijken gaan…
Elma is zowat het hoofdpersonage van het verhaal dat speelt in 2017. Zij is geboren en getogen in Akranes maar werkte verschillende jaren als rechercheur in Reykjavik. Na een groot verdriet besluit ze terug te keren naar haar geboortedorp Akranes. Het verdriet wordt pas helemaal duidelijk op het einde van het boek.
Ze wordt er vriendelijk ontvangen door haar nieuwe chef Hördur die haar verwelkomt met de woorden: “Welkom in de rust van het platteland.” Toch wordt zij bijna onmiddellijk samen met haar collega naar een zaak van huiselijk geweld gestuurd Sævor. Eenmaal daar krijgen ze bericht dat ze zich zo vlug mogelijk naar de lokale vuurtoren moeten begeven. Er is daar een lichaam aangespoeld van een vrouw die vermoord blijkt te zijn voordat ze in het water terechtkwam. Het gaat om Elisabet Holludottir. Die woonde toen ze nog vrij jong was met haar moeder in Akranes maar ze verhuisden naar Reykjavik toen zij zeven jaar oud was. Nu woonde ze op half uur rijden van Akranes waar ze om de één of andere reden nooit meer wou terugkeren. De vraag is dan ook waarom ze net daar vermoord werd aangetroffen. Ze laat haar Man Erikur en twee zoontjes na. Zij was beroepspilote en vertrok naar haar werk maar liet daar weten dat ze ziek was om vervolgens naar Akranes te rijden. Wat kwam ze daar doen en wie heeft haar gesproken of gezien in d deuren voor haar dood?
Tussendoor lees je ook voerde familie Hendrik Larsen met zijn vrouw Asa en hun zon Bjarni. Die is getrouwd met Magnea een vroeger klasgenootje van de vermoorde Elisabeth. Deze familie staat hoog in aanzien in Akranes waar ze een makelaardij hebben en veel huizen bezitten. Bjarni krijgt er het directeurschap van zaak.
Voor Elma en Sævar wordt het een ingewikkelde zoektocht waarbij ze moeilijk vooruitgang boeken. Langzaam wordt er veel blootgelegd over het verleden van de vermoorde vrouw maar ook over de hele gemeenschap. Geheimen die angstvallig verborgen werden gehouden. Het boek speelt zich af in 2017 maar na elk hoofdstuk volgt een korter cursief deel dat een periode tussen 1989 en 1992 beslaat. Wie dan aan het woord is is vrij vlug duidelijk.
Het boek is heel bevattelijk geschreven, niet echt spannend, je moet het het hebben van echt politieonderzoek. De thema’s zijn ongeveer dezelfde als in elke IJslandse thriller, huiselijk geweld, onderdrukking van vrouwen, misbruik en dat niet willen of kunnen zien, mensen van de kinderbescherming en geweld.
De auteur won met dit debuut de Blackbird Award, als beste IJslands thrillerdebuut. Verdiend!
’t Wordt tijd dat ik eens buiten de lijntjes van de Scandinavische thrillers ga lezen al zijn die meestal erg goed .
Lut Delanghe, redacteur boekensite.gent