Smeulend vuur
Een oudere vrouw wordt vermoord in haar huis aangetroffen; op haar bureau ligt een papiertje waarop het telefoonnummer van de gepensioneerde politieman Konráð staat. Het blijkt dat de vrouw hem enige tijd eerder had gevraagd het kind op te sporen dat ze bijna vijftig jaar geleden direct na de geboorte had afgestaan, maar Konráð had geantwoord dat hij haar niet kon helpen. Nu heeft hij daar spijt van en neemt hij zich voor het kind alsnog op te sporen.
Smeulend vuur is een meeslepend verhaal over schaamte, wanhoop, spijt en de lang aanhoudende echo van wandaden.
Smeulend vuur is de derde thriller waar de gepensioneerde politieman Konrad opduikt. Soms wordt hij gevraagd door een privépersoon om iets uit te zoeken zoals in ‘Boven water’ of wordt hij door de politie zelf aangesproken zoals in ‘Smeltend ijs’? Deze keer vraagt een vrouw Valborg hem haar te helpen om haar 47 jaar geleden geboren kind op te sporen. Ze stond het kind direct af na de geboorte en weet niet of het een jongen of een meisje is. Maar deze keer houdt Konrad zijn been stijf en zegt dat hij haar niet kan helpen. Deze vrouw wordt nu vermoord aangetroffen in haar appartement. Opnieuw is het de politie die contact met Konrad opneemt omdat ze op Valborgs bureau een papier vinden met zijn telefoonnummer. Konrad heeft spijt dat hij haar toen afwees en wil nu kost wat kost haar kind vinden en de moordenaar van Valborg.
Opnieuw duiken we in een tweede verhaallijn, het verhaal dat al van boek één wordt meegenomen. Het gaat over Konrad en Eyglo die elkaar in het verleden leerden kennen. Ze zijn beiden kinderen van mediums. Beide vaders troggelden tijdens seances veel geld af van goedgelovige mensen. Dat weet de lezer al die de vorige boeken las maar nu zit Konrad dichtbij de oplossing van de moord op zijn vader destijds. Kan de moord gepleegd zijn door schuldeisers? Bij Eyglo komen we te weten hoe ze als jonge vrouw soms meeging met een medium (niet haar vader) waarbij ze ontdekte dat ook zij die ‘gave’ bezit. Waar de erfenis van Eyglo’s vader alleen bestond uit vragen en verdriet is er in de geest van Konrad niets dan woede en bitterheid gezaaid.
Zoals in alle boeken van deze auteur verloopt alles traag en stap voor stap, speurwerk door met verschillende personen te praten, door verwezen worden naar anderen enz...
In de terugblikken maken we kennis met de jaren’70, de hippietijd, sektes, maatschappelijke problemen, ongewenst zwanger zijn en het afstaan van je kind aan pleeggezinnen. Schaamte en wanhoop tegenover de houding van streng gelovigen t.o.v. abortus.
Ik lees heel graag de boeken van Arnaldur Indriðason, een groot schrijverstalent, zo aangenaam om te lezen maar de ene doorlopende zaak doorheen zijn boeken zou ik toch wel eens uitgeklaard willen zien. Bij een volgend boek?
Lut Delanghe, redacteur boekensite.gent