Ladivine Marie Ndiaye

Clarisse houdt al jaren iets verborgen voor haar man en dochter: ze heet geen Clarisse maar Malinka. Ook gaat ze al jaren in het diepste geheim op bezoek bij haar moeder Ladivine, een arme schoonmaakster.
Deze geheimen kosten Clarisse haar huwelijk. Na vijfentwintig jaar heeft haar man Richard genoeg van zijn vrouw, die hij nooit echt heeft leren kennen. Hun dochter – ook Ladivine geheten – kiest de kant van haar vader. En dan neemt het leven een onverwachte wending. In een tijd van vragen en verdriet vindt de jonge Ladivine steun bij een vreemde bruine hond die haar voortdurend aanstaart.

Dit is een roman met een behoorlijke portie mysterie.

Alles begint bij Ladivine Sylla. Ze emigreert van een tropisch derde wereld land naar Frankrijk waar ze werkt als schoonmaakster. Ze wacht op haar man, de vader van haar dochter. Ze gelooft tevergeefs dat hij naar huis zal terugkeren. Haar dochter, Malinka, schaamt zich voor haar moeder. En niet alleen dat. Ze wil graag een blekere huidskleur en doet er alles aan om te passen in de wereld waarin ze volgens haar thuis hoort. Ze verandert zelfs haar naam. Malinka wordt Clarisse en als ze erin slaagt te huwen met een Fransman wordt ze Clarisse Rivière. Ze bezoekt stiekem haar moeder. Haar man en kinderen leren hun oma nooit kennen…Ze leidt een dubbelleven waar niemand vanaf weet. Ze probeert een modelvrouw te zijn voor haar man. Die heeft echter het gevoel dat zijn echtgenote nooit zichzelf is en verlaat haar. Clarisse blijft achter met haar dochter, Ladivine. Clarisse vindt na jaren opnieuw liefde en eigenwaarde bij een ruwe, norse, getekende man. Hij laat Malinka in Clarisse naar boven komen maar ze zal het duur betalen…

De jonge Ladivine Rivière zet zich af tegen haar moeder. Ze gaat aan de slag als call girl en ziet haar moeder nauwelijks. Later trouwt ze met Marko, een Duitser en woont ze in Berlijn. Ze hebben twee kinderen maar net zoals haar moeder en grootmoeder gaat ze gebukt onder onzichtbare lasten.

Als Ladivine en Marko met hun kinderen op reis gaan naar een tropisch land wordt dit verhaal mysterieuzer. Hun bagage raakt vermist en een paar dagen later zien ze op straat mensen die hun kleren dragen. Zelfs kledij die ze niet had ingepakt. Ze vindt dit niet verrassend of beangstigend. Maar toch voel je een spanning die moeilijk thuis te brengen is. Ladivine voelt zicht ook verwant met de straathond die haar lijkt te volgen en die ze overal ziet. Wat wil die haar vertellen? Wat herkent ze in hem? En dan belanden ze in een nachtmerrie…

NDiaye vertelt meesterlijk. Haar personages zijn ontwricht, soms onstabiel maar nooit lastig om te vatten. Dit is verre van een gewoon verhaal. Het is het verhaal van een jonge vrouw die een tropisch land verlaat en daar getraumatiseerd door is. Het trauma gaat door in de generaties na haar. De vrouwen in dit boek zitten gevangen in verhalen van pijn en verlies en toch zijn het dappere strijders. De personages vragen zich voortdurend af hoe ze de gebeurtenissen en mensen om zich heen moeten interpreteren. Liefde, het verlangen om ergens bij te horen, wroeging en schaamte komen terug. Het einde is verrassend en mysterieus maar past perfect in deze beschrijvende en intrigerende roman.

Saskia Van Bastelaere, gastrecensie