Serena
Het pasgetrouwde stel Pemberton vertrekt in de jaren twintig vanuit Boston naar de bergen van North Carolina om daar fortuin te maken in de houthandel. Serena dwingt meteen respect af door haar kennis van zaken en haar keiharde optreden binnen het houtkamp. Samen zwaaien de Pembertons er de scepter en ze rekenen hardhandig af met natuurbeschermers en diegenen die zich niet houden aan de wetten van het kamp. Hun gepassioneerde relatie begint echter barsten te vertonen wanneer blijkt dat Serena geen kinderen kan krijgen. Haar man moet er alles aan doen om zijn onwettige zoon Jacob te beschermen tegen Serena’s wraakzucht.
Ron Rash had zich al eerder in mijn leeshart genesteld met de fluitspeler. Nadat ik nu Serena, zijn eerder verschenen roman heb gelezen is dat plekje voor eeuwig verankerd. Wat een meester-verteller is Ron Rash!
Serena neemt je mee naar de periode van The Great Depression, rond 1920 in North Carolina. Het verhaal start met een indrukwekkende scene op een perron waar Pemberton met zijn kersverse bruid geconfronteerd worden met de door Pemberton zwanger gemaakte Rachel en haar vader. Een korte maar hevige confrontatie die eindigt in messentrekkerij en moord. Deze scene zet meteen de toon van meedogenloosheid en straffeloosheid die de rode draad vormt van deze krachtige , ruige vertelling. Je wordt niet alleen overweldigd door de schitterende natuurbeschrijvingen, de hardheid van het houthakkersbestaan maar Ron Rash bezit ook schrijfkracht om die in beelden in je hoofd te verankeren. Ik ben ervan overtuigd dat de naam Serena voor mij altijd zal gekoppeld blijven aan wat Rash mij heeft geschonken.
Los van die beeldende rijkdom die Rash op zijn lezers loslaat wordt de rode draad van meedogenloosheid verder gezet in het personage Serena. Serena die met ijzeren hand vanop haar witte volbloed arabier en met haar afgerichte arend op haar arm het houtkapperskamp leidt raakt zo geobsedeerd door macht, controle en doel dat zij alle grenzen van fatsoen overschrijdt. De passionele verhouding tussen Serena en Pemberton en hun ware verachting voor eenieder die hun winstbejag in de weg staat kent echter zijn achillespees, Serena blijft kinderloos. En als zij dan merkt dat Pemberton zonder haar medeweten zijn bastaardzoon Jacob en zijn moeder financieel steunt slaat ze opnieuw meedogenloos toe.
Serena is een misdaadroman, een literaire roman, een ecologisch strijdverhaal, een historische roman, een meedogenloze roman! Graag zou ik al die beelden die bij dit schrijven als filmfragmenten doorheen mijn hoofd flitsen meegeven maar dan nog zou ik tekort doen aan deze fantastische vertelling.
Mijn toptien 2013 wijzigt zich terug....