Ver van huis

Engeland, 1940. Verpleegster Polly Brown wordt overgeplaatst naar het ziekenhuis van Cliffehaven, waardoor ze bij haar man Jack kan zijn die in een militair hospitaal in de buurt ligt. Hun 5-jarige dochtertje Alice stuurt ze naar hun familie in Canada, waar het meisje veilig zal zijn, en zelf huurt ze een kamer in het Beach View House van Peggy Reilly. Maar dan krijgt Polly een telegram dat het schip waarmee Alice naar Canada zou varen tot zinken is gebracht door de nazi’s…

Een verhaal dat vlot leest en dat zich tijdens het lezen als een film in je hoofd afspeelt. Je logeert als het ware ook mee in Beach View House en je voelt je als lezer één van hen. De hoop, het verdriet, de angst, de kracht, het doorzetten in oorlogstijd.

Polly zet haar dochter samen met haar gezin op een schip naar Canada. De veiligheid tegemoet. Zelf reist ze naar het gebied waar haar man zwaargewond in het ziekenhuis ligt en waar ze als verpleegster de oorlogsgewonden zal helpen verzorgen.
Ze huurt een kamertje in Beach View House waar ze door de huishoudster precies als een eigen dochter van Peggy ontvangen wordt. Wanneer ze te horen krijgt dat het schip waarop haar familie zat gezonken is stort haar wereld in. Maar ze geeft niet op en blijft geloven in het geneesproces van haar dierbare echtgenoot. Polly’s kracht en geloof krijgen zo’n mooie betekenis en dan op een dag krijgt ze onverwacht goed nieuws.
We maken ook kennis met Cissy, de dochter van Peggy, een meisje dat er alles voor over heeft om een dansende ster te worden. Helaas blijkt de droom een donker kantje te hebben.

Polly deelt haar kamer met Danuta, een Pools jong meisje dat helemaal alleen uit Warschau gevlucht is. Met haar sluit je na enkele momenten als lezer ook al vriendschap. En dan is er Peggy, de eigenares van het pension. Ze is een echte moeder voor haar eigen dochters maar ook een moeder voor al haar huurders.Ze zoekt voor alles en iedereen een oplossing en laat de moed tijdens het schuilen in de schuilkelder nooit zakken.

Een mooi verhaal over oorlog, verdriet, pijn maar ook over moed en vooral een verhaal gevuld met veel vriendschap en samenhorigheid.

Evelien Van Haver, leesimpressie