Wie niet horen wil

'Wie niet horen wil' van Nicci French gaat over Tess, die net haar leven weer op orde heeft. Jason en zij zijn een jaar geleden vriendschappelijk uit elkaar gegaan en delen de voogdij over hun dochtertje Poppy. Ze moet nog wennen aan haar nieuwe situatie, maar is blij met de hulp die ze krijgt van haar vrienden. Dat Jason inmiddels is getrouwd, daar probeert ze te zich overheen te zetten. Zelf is ze ook weer aan het daten en ze is best gelukkig, houdt ze zich voor.

Totdat haar dochtertje Poppy vreemde taal begint uit te slaan en een tekening maakt met zwart wascokrijt. Een tekening waarop een figuur te zien is die van een toren valt. Tess raakt ervan overtuigd dat Poppy getuige is geweest van een misdrijf. Ze stapt naar de politie, maar daar wordt ze niet geloofd. Dan besluit ze zelf op onderzoek te gaan…

Nicci French heeft met 'Wie niet horen wil' wederom een spannende psychologische thriller geschreven, met een uiterst onverwachte ontknoping.

Nicci French, Ik ben fan van het eerste uur en las alles van dit schrijverskoppel. Ook die enkele die Nicci Gerard alleen schreef en ook een van Sean French maar voor mij blijft vooral de reeks met Frieda Klein schitterend. En dan plofte vorige week het nieuwste boek: “Wie niet horen wil,” in de bus. Gelukkig dat ik nooit vooraf recensies lees en was dan ook heel blij dat ik de negatieve reacties in kranten en tijdschriften niet onder ogen kreeg voor ik het boek uit had. Toch was er bij mij de vraag: “Wat vind ik er nu van?” Ik wist het deze keer ook niet zo goed... Het is zeker niet een van hun beste boeken. Maar dat besef kwam er maar nadat ik het uit had. Zoals steeds heel vlot te lezen maar af en toe langdradig. Toch was de leesdrive er, ik wou weten hoe alles in elkaar zat en hoe het zou eindigen, toch de essentie van een thriller. Maar het is ook dat einde dat wat wringt, de redenen voor de moorden zijn zwak.  

Tess deelt sinds haar scheiding met haar ex-vriend Jason de zorg voor hun driejarig dochtertje Poppy. Jason heeft ondertussen een nieuwe relatie met Emilie, ze zijn reeds getrouwd. Tess heeft ook iemand ontmoet, Aidan, Zij is echter nog terughoudender, vooral voor Poppy omdat er in haar jong leventje al zoveel veranderingen waren. Het werkt op die manier tussen Tess en Jason totdat Poppy zich vreemd begint te gedragen, bizarre tekeningen maakt en sociaal onaangepaste taal gebruikt. Tess raakt er meer en meer van overtuigd dat Poppy getuige was van een misdrijf.  

Met het weinige dat ze heeft stapt naar de politie die haar natuurlijk niet serieus neemt. Ook haar vriendin Gina en Jason geloven haar niet. Tess handelt steeds meer en meer instinctmatig en wantrouwt iedereen waardoor zij zelf in moeilijke situaties komt. Je voelt haar absolute angst van een niet-geloofde moeder. De rechtstreekse vertaling van de oorspronkelijke titel ‘The Unhead’ was dan ook veel toepasselijker geweest. Door een paar toevalligheden ontrafelt ze toch wat er zich precies heeft afgespeeld voor de ogen van Poppy. 

Beste Nicci French ik blijf absolute fan en wacht al op een volgend boek! 

Lut Delanghe, redacteur boekensite.gent