Speelvogels hoe begeleid je gamende kinderen?
Zijn ‘Fortnite’, ‘Minecraft’ en Nintendo voor jou onbekend terrein maar wil je kinderen begeleiden bij hun virtuele avonturen? Is je zoon of dochter verslingerd aan videogames, maar kan je zelf nog geen Pokémon van een PlayStation onderscheiden?
Zoek niet verder dan dit boek! We waarschuwen je voor de valkuilen, geven je praktische tips mee en vertellen je wat games zo magisch maakt. Een opvoedboek en een liefdesbrief aan het medium in één. Wie weet, misschien krijg je zelf ook wel zin om naar de controller te grijpen?
Ja, als mama van een veertienjarige ‘gamer’ was ik onmiddellijk geïnteresseerd in het lezen van dit boek. De tussentitel sprak me misschien het meeste aan want ook ik vraag me vaak af hoe (en of) ik onze zoon kan (of moet?) begeleiden tijdens het gamen. In heldere hoofdstukken word je meegenomen in de wereld van het hedendaags gamegebeuren. Van het prille begin (hoe herkenbaar! Ook ik, nu eind de veertig, had als kind al een spelconsole) tot een blik in de toekomst. Het is een pleidooi voor gamewijsheid. Door achtergrondinformatie krijg je als misschien ongeruste ouder een beter beeld van wat die gamewereld nu eigenlijk inhoudt. Welke games zijn er? (Ik was onder de indruk van de verschillende types spelen. Shooters, platformers, role-playing…Vanaf nu kan ik een mondje meepraten ☺ ) Wat is het onderscheid ertussen? Hoe kan je de gametijd van je kind bespreken en beperken als dat zou nodig zijn? Welke keuzes maak je (de verschillende types consoles worden besproken)? Gamen is al heel lang niet meer exclusief voor kinderen, tieners en jongeren. Steeds meer volwassenen spelen in een virtuele wereld waar sociale thema’s gelukkig zichtbaar zijn. (diversiteit, dichten van de gendergap). Ook de mogelijke gevaren van gamen worden aangekaart. Sleutelwoorden : betrokkenheid bij het gamen van je dochter of zoon en praten. Van in het begin.
Gamen is meer dan ooit een sociaal gebeuren. Ik hoor dan ook vaak veel gelach, animo en het occasionele vloekwoord uit de kamer van zoonlief komen. En als ik hem enthousiast hoor vertellen over de samen gebouwde Minecraftwereld dan weet ik dat er ook leerkansen in het gamen zitten. Vooral jonge leerkrachten zetten al games in om hun lessen te ondersteunen. Voor mij momenteel nog een brug te ver maar ik sta open voor een try-out in de lagere school! En het moet gezegd. Ik ben er zeker van dat deze lessen bijblijven.
Games zijn een manier om verhalen te vertellen, contact te hebben met vrienden, bij te leren, creatief te zijn en zelfs te bewegen (zelfs hier spelen we af en toe een dansspelletje).
Ook het naar gamen kijken wint steeds meer aan populariteit. Zeker in de huidige periode biedt zo’n virtuele wereld kansen. De filmpjes op youtube waarin een spelletje al dan niet live wordt becommentarieerd zijn niet te tellen. Pewdiepie werd door zijn commentaren wereldberoemd.
Dit boek is vooral een uitnodiging. Een uitnodiging om het medium van wat dichterbij te bekijken, eens naast je gamende dochter of zoon te gaan zitten en misschien zelf eens een controller vast te nemen om toch eens een bouwwerk(je) te maken in Minecraft of een ‘potje’ te spelen in Fortnite (ik garandeer geklungel en lachbuien ☺). Ontsnap zelf eens aan de dagdagelijkse ratrace en word een held of de slechterik. Laat je eens meeslepen in een virtuele wereld en ga op digitaal avontuur. Misschien moeten ook wij, mama’s, papa’s, begeleiders van jongeren, opnieuw eens uitvliegen en af en toe speelvogels worden ☺.
Saskia Van Bastelaere, gastrecensie