Als je van spelen leren kan. Verbindend spelen met je kind

Misschien geloof jij, net als ik, dat kinderen van nature ‘goed’ zijn?
Er bestaat hoe langer hoe meer kennis en inzicht in hoe we kinderen kunnen ondersteunen om dicht bij deze kern te blijven, zonder autoritair of toegeeflijk te hoeven zijn. Misschien kwam jij ook terecht in de rollercoaster die het ouderschap is en ging je op zoek naar de beste versie van jezelf en van je kind?
Doorheen mijn zoektocht leerde ik de taal van mijn kinderen begrijpen en spreken; spel bracht verbinding.
Verbindend spelen maakt ouderschap gemakkelijker en leuker, versterkt onze band en helpt kinderen ongedwongen de beste versie van zichzelf naar boven te brengen.
Dit boek is geen handleiding of stappenplan maar staat wel boordevol inzichten en eerlijke praktijkervaringen om jou te inspireren. Herontdek je eigen speelinstinct en breng zo meer verbinding en plezier in je ouderschap en in je gezin.

Nele Flamang is mama van Lotte (2016) en Lis (2020). Ze is logopediste, stotter- en stemtherapeute en Aware Parenting instructrice. Nele geeft workshops en lezingen aan ouders, grootouders en leerkrachten. Ze gelooft dat het de kleine dingen zijn die verschil maken en deelt regelmatig fragmenten via sociale media.

Dit boek is geen handleiding, geen stappenplan. (Wel een helder geschreven boek dat je in 10 hoofdstukken meeneemt in het leren kijken naar jouw kind en ouders en kinderen dichter bij elkaar wil brengen door spelen. De authentieke verhalen zijn herkenbaar en daardoor erg toegankelijk. Het is een uitnodiging om ermee aan de slag te gaan. Je open te stellen en het kind in jezelf ook weer alle ruimte te geven.

Het boek bevat heel wat verwijzingen naar andere boeken/auteurs die met hetzelfde thema bezig zijn. Grafisch makkelijk te herkennen door de groene druk. Je krijgt daardoor nog meer inzicht, een ruimer kader en het wakkert de interesse aan om meer over aware parenting te weten te komen.

Vooral de verschillende types spel vond ik erg interessant en herkenbaar. Als je zelf al eens de tijd nam om naar je kind te kijken zal je een aantal ervan zeker herkennen. De betekenis van al die spelvormen vond ik erg verhelderend. We staan misschien wel te weinig stil bij de betekenis van die kleine spelletjes zoals een momentje kiekeboe…Spelletjes gaan verder dan spelen alleen.

Het boek wil niet belerend zijn of met de vinger wijzen. Het legt ook de nadruk op zelfzorg. Als je als ouder niet voor jezelf zorgt, kan je ook niet voor je kind zorgen. Een tevreden mama of papa is een ouder die tijd en ruimte heeft voor haar/zijn kind. Je kan niet verbinden als je hoofd vol beslommeringen zit. Net daarom is dat kopje lekkere thee of dat saunabezoekje zo essentieel. Leren kijken naar je kind kan alleen als je zelf ook kalm bent. De speltijd hoeft ook helemaal niet zo tijdrovend te zijn. Een afgebakend moment van liefdevolle aanwezigheid maakt een wereld van verschil.

Het boek is ook een werkboek. Met ruimte voor oefening en notities. Het brengt inzicht, aha momenten en kansen tot zelfreflectie. Het zet je aan om te kijken naar wat er onder het gedrag van je kind zit en die gevoelens en behoeften serieus te nemen en daar verbindend door spel mee aan de slag te gaan.

Als je op zoek bent naar meer verbinding met (je) kinderen en je jezelf in vraag durft te stellen dan is dit het geschikte boek daarvoor. Het biedt kansen, mogelijkheden en nodigt uit. En ik denk dat je zelf vrolijker wordt van die extra spelmomenten. En van het lezen van een goed geschreven boek daarover als je behoefte hebt aan dat zelfzorgmomentje ☺.

Saskia Van Bastelaere, gastrecensie