De meisjes van Ravensbruck
1989, Berlijn. De Muur is gevallen en Berlijn viert feest. Miriam is uit een lastig huwelijk gevlucht om voor haar stervende vader Henryk te zorgen. Ze voelt zich schuldig dat ze hem al jaren maar heel weinig heeft gezien; hij was het niet eens met haar huwelijk.
Dan ziet ze tijdens het verzorgen een kamptatoeage op zijn arm en kantelt alles wat ze over hem dacht te weten. Hij is niet Joods, waarom heeft hij dan in een concentratiekamp gezeten? Hij heeft nooit een woord gesproken over de oorlog. Ze gaat op zoek naar antwoorden en in zijn spullen vindt ze tot haar ontzetting een kampuniform van Ravensbrück, het vrouwenkamp. Wanneer ze, ingenaaid in de zomen van het uniform, geheime brieven aan haar vader ontdekt die daar al 40 jaar onopgemerkt hebben gezeten, probeert ze het mysterie van zijn verleden te ontrafelen
Een prachtige roman waarbij als je het boek uit hebt toch even stil van wordt. Het kunnen meelezen van de brieven raakt je in elk puntje van je lichaam. De brieven nemen je mee naar de harde oorlog en daarnaast voel je zo de drang als lezer om Miriam te helpen om uit haar moeilijk huwelijk te kruipen.
In het verhaal word je heen en weer gezogen tussen de harde realiteit tijdens de oorlog maar ook de harde realiteit die er vandaag de dag soms nog is binnen een huwelijksleven. Een krachtig verhaal waarin de kracht, opoffering en uithoudingsvermogen van vrouwen centraal staat.
Een verhaal vol gebeurtenissen die net als de brieven nooit verloren mag gaan. Een roman die me van het begin tot het einde meenam en ontroerde.
Evelien Van Haver, gastreview
De meisjes van Ravensbrück nemen je mee naar Berlijn in 1989 waar Miriam Winter de laatste zorgen toedient aan haar stervende vader Henryk. Op datzelfde moment valt ook de Berlijnse muur en worden Oost- en West-Duitsland weer herenigd.
Bij het verzorgen van haar vader ontdekt ze onder zijn horlogebandje een kamptatoeage. Haar vader is van Duitse afkomst dus dit roept veel vragen bij haar op. Ze besluit in het verleden te duiken en de geschiedenis van haar vader te onderzoeken.
Tijdens haar zoektocht ontdekt ze in de kast van haar overleden moeder een kamp uniform waarin allemaal geheime briefjes in verstopt zitten. Stukje voor stukje probeert ze alles wat ze ontdekt over haar vaders verleden in elkaar te puzzelen terwijl ze daarbuiten ook nog een gevecht moet aangaan met haar eigen demonen.
In De meisjes van Ravensbrück zijn Miriam Winter en haar vader Henryk de hoofdpersonages. Het verhaal is zo opgedeeld dat het telkens vanuit Miriam of Henryk wordt verteld. De belevenissen van Miriam wisselen af met de gedachten en herinneringen van de stervende Henryk.
Omdat het verhaal zich afspeelt in het "heden" maar er onderzoek wordt gedaan naar het verleden, wisselen de tijden zich constant af. Ook zijn er personages in het heden en in het verleden. Hierdoor is de verhaallijn soms wat verwarrend maar na enkele hoofdstukken ben je mee en dan loopt alles soepel in elkaar over.
In het begin kan je door alle informatie die in je opkomt soms moeilijk in het verhaal komen. Zelf moest ik op bepaalde momenten echt doorzetten en soms zelfs moeite doen om bij het verhaal te blijven. Eens je voorbij de eerste honderd pagina's bent, wordt het verhaal meeslepender. Dan worden de eerste briefjes ontdekt en deze zuigen je echt in het verhaal.
Samen met Miriam ontdek je stukje voor stukje het verleden van Henryk en leer je over de gebeurtenissen die er zich afgespeeld hebben in de concentratiekampen. Dit keer niet enkel de gruwelijke gebeurtenissen die de Joden moesten ondergaan maar ook die van de Duitsers die ook in de kampen terecht gekomen zijn en dan specifiek die van het vrouwenkamp in Ravensbrück. Hoewel het een fictief verhaal is, zijn de meeste feiten wel echt.
Schrijfster Anna Ellory heeft De meisjes van Ravensbrück duidelijk niet geschreven zonder eerst onderzoek te doen naar de gebeurtenissen tijdens de tweede wereldoorlog en is ook erg goed op de hoogte van wat er in de kampen gebeurde. Dit zorgt ervoor dat het fictieve verhaal een bepaalde indruk op je nalaat. Je krijgt een band met de personages en ziet door hun ogen hoe vreselijk deze periode was voor de vele gevangenen. Dit maakt van dit boek zoveel meer dan een Roman.
Buiten de hoofdstukken over het verleden, schreef Anna Ellory ook over het huidige leven van Miriam in De meisjes van Ravensbrück. Hierin krijg je de kans om een stukje van het leven na de val van de Berlijnse muur te ontdekken. Hoewel dit nog niet zo lang geleden is, was het leven voor vrouwen in die tijd heel anders als nu en het is leuk om ook hierover te kunnen lezen.
Aan lezers die houden van boeken met een sterke vrouw in de hoofdrol kan ik De meisjes van Ravensbrück zeker aanraden. Je hoeft zelfs helemaal niet van oorlogsverhalen te houden om van dit boek te kunnen genieten. Zonder dat je het weet wordt je meegezogen in het verleden van Henryk en de ontdekkingen van Miriam en ga je op in dit mooie verhaal.
Dit boek krijgt van mij 4 hartjes. Hoewel ik in het begin moeite had om in het verhaal te komen heeft schrijfster Anna Ellory mij nog aangenaam weten te verrassen met De meisjes van Ravensbrück. Eens je alle personages kent ga je volledig op in het verhaal en voor je het weet sla je alweer de laatste pagina om. Ik heb er erg van genoten en ben er zeker van dat andere lezers dit ook zullen doen.
(https://www.chicklit.nl/boekrecensies/170075/meisjes-van-ravensbrück-anna-ellory)