Thérèse Raquin

Wanneer Thérèse Raquin wordt gedwongen te trouwen met de ziekelijke Camille, ziet ze een sober leven voor zich dat elke avond naar hetzelfde koude bed leidt en elke ochtend naar dezelfde lege dag. Ontsnapping komt in de vorm van de vriend van haar man, Laurent, en Thérèse stort zich halsoverkop in een affaire. Er lijkt maar één obstakel voor hun geluk: Camille.  
Thérèse Raquin, voor het eerst gepubliceerd in 1867, is een duister en schokkend meesterwerk. Zola’s doel met deze roman was om ‘temperamenten te bestuderen en niet karakters’, vergelijkbaar met een wetenschappelijke studie. Vanwege deze benadering wordt Thérèse Raquin beschouwd als een voorbeeld van naturalisme.