De genade

Een dromerige rechercheur onderzoekt de verdwijning van een hopeloos verstrikte kunstcriticus en vader. Geheimen, schijngestalten en andere zwarigheden vormen obstakels op een pad dat uiteindelijk leidt tot een oplossing van het mysterie. De lezer is ook getuige van de laatste zeven levensdagen van de vermiste. Een verrassende ontknoping werpt nieuw licht op de wederwaardigheden van de rechercheur.
De Genade is een droogkomisch detectiveverhaal, literaire suspense van de hoogste orde.

Ik heb dit boek ongelooflijk graag gelezen maar er een recensie over schrijven was dan weer geen cadeau. Ik herlas verschillende passages om mijn indrukken toch als een geheel te laten overkomen. Het boek bestaat namelijk uit twee delen, deel een: ‘De genade’ en deel 2: ‘De verlossing.’  

In deel 1 De genade leer je rechercheur Breukmans kennen, een vijftiger. Hij wordt op de vermissingszaak gezet van kunsthistoricus en docent Versluys. Breukmans was in zijn jonge jaren lid van een maoïstische studentenverenigingen zijn beslissing om voor de politieschool te kiezen is op zijn minst bizar. Breukmans is zelf ook een redelijk bizar personage, zo legt hij telkens voor de geur een vers brood op de hoedenplank van zijn wagen. Hij is ook steeds aan het lezen, niet steeds de eenvoudigste literatuur, Etymologische herinneringen van Jean-Henri Fabre met veel uitleg over zwarte en rode mieren, Philip Roth, Thomas Mann, boeken over yoga en hij volgt zelf ook yogales. Je leert al lezend zijn literatuur- en muziekkeuze kennen, daarbij heeft hij veel nachtmerrieachtige dromen en er is nog veel meer dat hem typeert maar daar achterhaal je zelf wel.  

Op zijn zoektocht naar Versluys vindt hij papieren en brieven in een mapje, verschillende stukken daaruit lees je in cursief gedrukte delen. Versluys zijn auto, een busje wordt gevonden in het water en bevat veel kunstmest. Eerst wordt de link gelegd naar zijn obsessieve liefde voor bomen maar men komt erachter dat het om bommen gaat. Kunstmest dat alleen maar calciumcarbonaat en ammoniumnitraat bevat is blijkbaar makkelijk te scheiden om er bommen van te maken. Had Versluys een doel? Versluys zelf wordt ook gevonden in het water maar is niet verdronken, een nekschot is de doodsoorzaak.  

Breukmans leert de twee vrouwen van Versluys kennen en ook zijn stiefkinderen en zijn eigen zestienjarige zoon. Op het einde van deel 1 heeft Breukmans een waslijst van verdachten? Was het de buurman, een ex, een ex-student, en ex-stiefkind, de jaloerse vader of minnaar van een studente, een jonge kunstenaar, schuldeiser van zijn stiefzoon, de kustmaffia, de bomenmaffia... Bij het bekijken van het schilderij ‘Heilig-Drie-eenheid met God de Vader die Zijn Zoon ondersteunt’ (1510-1515, Colijn de Coter) valt voor Breukmans iets op zijn plaats. Hij zegt: “De Vader is de Zoon, en de Zoon is de Vader. “ 

Deel 2 De verlossing gaat over de zeven laatste dagen van Versluys. Je weet al veel over hem via het onderzoek van Breukmans maar hier in dit deel krijg je een ander zicht op verschillende personages en gebeurtenissen. Ik wil dit deel bewust beperkt houden om op voorhand geen verwarring te stichten maar bovenal om niet te veel prijs te geven. Versluys heeft namelijk het plan opgevat om alle mensen die dicht bij hem staan of stonden een bezoek te brengen.  

Zijn vijfentwintigjarige stiefzoon die grote schulden heeft en zijn veertigjarige stiefdochter, in die dagen trekt hij ook op met zijn zestienjarige eigen zoon en diens vriendin Josephine. Ook zijn twee ex-vrouwen staan op zijn lijst en nog veel andere personen. Net zoals in het eerste deel staan er hier ook cursief gedrukte stukken tekst, veel daarvan zijn vroegere brieven van zijn ex-vrouw Andrea. Versluys had in het verleden een zwaar drankprobleem maat staat na de AA al jaren droog. Hij is een persoon die iedereen wil redden maar telkens verweesd alleen achterblijft.  

In het tweede deel blijft het tasten naar de waarheid, schijn, wie is wie? Ook de verrassende ontknoping las ik enkele keren opnieuw met het idee: “Lees ik dit nu goed?” 

Het is zoals er op de achterflap staat: “De genade is een droogkomisch detectiveverhaal, literaire suspense van de hoogste orde.” 

Lut Delanghe , redacteur boekensite.gent