Tango assassino

Daniël Daens, detective in Antwerpen, komt buiten zijn wil om in een wespennest terecht. De zonderlinge Dieter Calliauw roept zijn hulp in bij de zoektocht naar zijn verdwenen vader. Daens weigert. Wanneer de oude man vermoord wordt teruggevonden, vindt Calliauw dat Daens moet boeten.

Om uit de greep van de verbitterde zoon te raken, moet Daens de moord oplossen. Hij wordt meegesleurd in een verhaal dat de demonen van de collaboratie weer tot leven wekt. Intussen tracht hij het hoofd koel te houden door elke zondag tango te dansen en te mijmeren over zijn te vroeg gestorven geliefde. Maar herinneringen kunnen verwoestende gevolgen hebben.

Ik moet toegeven, na de eerste bladzijde heb ik getwijfeld of ik zou verder lezen. Lange zinnen met veel adjectieven, niet iets voor een ontspannende zomerdag. Dacht ik. Maar wat ben ik blij dat ik heb doorgezet! Al na een 20-tal bladzijden was ik helemaal gewend aan het taalgebruik van Conrad en werd ik meegezogen in een spannend verhaal over een vermiste vader, een zoon die een van de minst sympathieke personages is die ik de laatste tijd nog tegenkwam, een detective die in een vorig leven waarschijnlijk nog een huurmoordenaar was en enkele vrouwen die tot ondergang lijden. En de tango, niet te vergeten.
De auteur is volgens de achterflap ook een scenarioschrijver, en dat is eraan te merken. Het verhaal wordt op een erg filmische manier verteld. Enige gruwel wordt niet geschuwd. Een van de personages wordt 4 maanden lang gevangen gehouden en langzaamaan uitgehongerd. Een heel erg spannende, meeslepende thriller, die je maar moeilijk naast je neer zal kunnen leggen.

Katleen Gonissen