Maanlicht van een andere planeet

Louis Tinner, de held uit de voorgaande romans De man die werk vond, Nog drie keer slapen en ik word wakker en Trager dan de snelheid, is thans een flinke zestiger. Hij heeft een leeg leven, dat hij vult. Hij eet iets, hij drinkt wat, hij rookt sigaretten, hij heeft gedachten, en loopt op straat. Z’n vrienden gedoogt hij, voor zover Tinner ooit aanvaardt dat vriendschap bestaat. Hij koopt een nieuwe broek, leert de dienster in een café beter kennen, wordt gespot door een zestienjarig meisje, heeft een aanvaring met een Spaanse vrouw en een glazenwasser, en oordeelt dat hij gerust een derderangswreker kan zijn die de slechtheid op aarde op een sloffende manier ongedaan zou willen maken, zolang dat niet al te veel moeite kost. Hij trakteert z’n beperkte buitenwereld op een tochtje naar de kermis, en dan gebeuren er een paar dingen die Tinner opnieuw tot een ongebonden held van z’n eigen tijd en ruimte maken.