Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel

Er wordt een vrouw vermoord. Het arme mens werd gewurgd door een onverlaat, die spoorloos lijkt. Nadat Herman Brusselmans hierover gelezen heeft in de krant besluit hij om een boek aan de zaak te wijden. Maar hij schrijft ook een ander boek, waarin hijzelf, z’n geliefde Lena en de vermoorde vrouw een rol spelen. Personages uit het ene boek komen elkaar tegen in het andere, al is het geen gesneden brood om de realiteit van de fictie te onderscheiden. De politie en de schrijver gaan op zoek naar de misdadiger, en de schrijver doet dit met de pen in de hand. Hoe dan ook zal gerechtigheid geschieden, dankzij de al dan niet te vertrouwen veehandelaarszoon.
Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel is een waarachtige Brusselmans-roman, die de lezer bij het nekvel grijpt, hem heen en weer slingert, en hem weer op z’n plaats laat belanden, nadat hij gelachen en getreurd heeft, en na de laatste bladzijde staart hij voor zich uit, en mogelijk mompelt hij: ‘Herman Brusselmans is en blijft de grootste van allemaal.’

Af en toe neem ik eens een Brusselmans ter hand, puur voor het leesplezier. Niet dat lezen anders geen plezier is maar verhalen schrijven die de lezer laten glimlachen met absurditeiten en grappige situaties het is weinigen gegeven. Daarom hou ik zo van Brusselmans. ‘t Is al een tijd geleden dat ik dit boek in het najaar meenam toen we nog op reis mochten en doorheen Frankrijk zwierven. Maar goed er is ondertussen al terug een nieuw boek van Brusselmans toegekomen, dus eerst wat woordjes over ‘Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel.’ En meteen ook een ode aan Lisa, notoire dame op gezegende leeftijd die ons zomers terras van Simon Says elke dag opluisterde. Het deed mij wat toen ik een berichtje kreeg dat zij er niet meer was. Ze hield de straat vanop haar vaste stek, met de rug tegen de muur om wat uit de wind te zitten, nauwlettend in de gaten om toch iedereen die ze kende te wenken. En het waren er veel.  

Bedankt Herman Brusselmans om haar een plaatsje in jouw verhaal te geven, ze zal er trots op geweest zijn. Het is een typisch kenmerk om veel autobiografisch materiaal te verwerken in zijn verhalen, al dan niet met een korrel zout. Ook hier is het niet anders en voor wie in Gent woont is dit heel herkenbaar. In dit boek neemt hij zelf de plaats in van de hoofdpersoon en persifleert hij zichzelf van harte. Je moet het maar doen en durven. Het iets dat ik erg kan waarderen aan Herman Brusselmans, hij schrijft wat hij wil zonder ook maar iemand te ontzien, ook zichzelf niet. Het deert hem niet en dat levert bijwijlen prachtige, knotsgekke situaties op. Wees als lezer als dit je eerste kennismaking is met Herman Brusselmans op je hoede want hier worden de anekdotes, gebeurtenissen, herinneringen als een kalashnikov op jou afgevoerd. Het is een spervuur van woorden dat alle kanten opschiet maar die hij moeiteloos aan elkaar haakt. Er verschijnen veel diverse personages, gekende personen uit de buurt, uit de media en politiek. Maar naast die woordenmitraillette is het ook een grote liefdesverklaring aan zijn Lena, zijn baby. Je leest en leest, laat je meeslepen doorheen dat staccatoritme met de vraag in je hoofd: “Waar gaat dit in godsnaam heen?“ Het is pas halfweg het verhaal dat er enig schot blijkt te komen in het vooropgesteld doel van het boek, de ontrafeling van een moord op een 62-jarige vrouw waarbij Brusselmans heeft beslist dit zelf op te lossen en er een boek over te schrijven. Je stapt als lezer al het ware samen met Herman Brusselmans in zijn leven en het wordingsproces van een whodunit. Dit leesgevoel wordt nog versterkt door de realistische dialogen en de veelvuldig voorkomende spreektaal. Je vergezelt hem in zijn zoektocht en ontmoet samen met hem al die bizarre fictieve en non-fictieve figuren. Die twee verhaallijnen, de whodunit en zijn eigen dagdagelijks leven vloeien naadloos door elkaar en vormen samen met enkele autobiografische passages een supergeestig, pretentieloze roman die niettegenstaande de alom aanwezige kolder je toch stevig vastpakt. 

Jan Stevens, redacteur boekensite.gent