Kinderen van Kaageiland, afscheid van het grote gezin

Een nostalgische familiegeschiedenis over het leven van een groot katholiek gezin op een klein Zuid-Hollands eiland

Rond 1670 arriveerden de eerste Loogmannen op het eiland De Kaag om er te werken en een gezin te stichten, een kleine tweehonderd jaar voor de Haarlemmermeerpolder werd drooggelegd. Generatie na generatie bleef op het eiland wonen en probeerde onder moeilijke omstandigheden het hoofd letterlijk en figuurlijk boven water te houden. Het waren landbouwers, melkveehouders en kruideniers.
Anno 2020 leeft er nog één nazaat van deze grote familie in het ouderlijk huis en in de voormalige kruidenierswinkel, Het Witte Huis op De Kaag. Hoe wist de familie hier al die eeuwen te overleven en waarom trokken de leden van de laatste vooroorlogse generatie weg van het eiland?

“Om een familie goed te leren kennen en te beschrijven,” schrijft Kristine Groenhart in ‘Kinderen van Kaageiland’, “is het interessant terug in de tijd te gaan, terug naar de eerste generaties. Daarom zijn de stamboomsites zo populair tegenwoordig en zitten de studiezalen van archieven vol met hobbyisten. Iedereen vindt het leuk en interessant om terug te gaan in de tijd en op die manier zijn of haar eigen familie te leren begrijpen. […] Ik heb het geluk dat het verhaal van mijn schoonfamilie uitgegeven wordt.”

Het schrijven van een familiegeschiedenis is doordat veel bronnen toegankelijker zijn heel wat makkelijker geworden. Voor dit boek werden verschillende bronnen gebruikt: boeken, tijdschriften, archieven, authentieke dagboeken en gesprekken met nog levende familieleden. Die zoektocht wordt duidelijk geïllustreerd.

Dit boek beschrijft de geschiedenis van de familie van de schoonmoeder van de schrijfster: het reilen en zeilen van de familie Loogman. Ze begint bij het zeventiende-eeuwse gezin van een Duitse seizoensarbeider en gaat daarna hoofdzakelijk verder met Leen en Lena Loogman, de grootouders van haar man. Zij hadden vanaf de jaren twintig een kruidenierswinkel en kregen twaalf kinderen. Je wordt ondergedompeld in het eilandleven waar de seizoenen en de strijd met het water het levensritme bepalen.

Het duiken in de familiegeschiedenis brengt voor de schrijfster ook een verklaring voor gebeurtenissen in haar eigen gezinsleven.

Dit is een boek waar je door de vele personages en data, je hoofd moet bijhouden. De afwisseling tussen gesprekken met overlevenden, woordelijk weergegeven dagboekfragmenten en overgeleverde verhalen zorgen voor voldoende afwisseling. De foto’s halverwege het boek geven je een intieme inkijk in de familie. Voor mezelf was het leuker geweest als de foto’s gespreid waren over het hele boek.

Liefhebbers van familiegeschiedenissen met een historische achtergrond zullen dit boek graag lezen.

Saskia Van Bastelaere