Dit is geen slaapkamer meer nu gedichten

Christophe Vekeman mag dan in de eerste plaats een gevierd romanschrijver zijn, dit neemt niet weg dat hij in de loop der jaren op talloze podia zijn publiek heeft weten te begeesteren en het nog altijd onverminderd verblijdt met even exquise als hartversterkende gedichten, waarvan de recentste in Dit is geen slaapkamer meer nu zijn gebundeld.
Zijn voornaamste thema is de liefde, terwijl zijn stijl niet anders kan worden omschreven dan als onnavolgbaar virtuoos en op unieke wijze beeldrijk én muzikaal. Dat hij daarenboven introspectie met een ronduit uitzinnige ambiance weet te combineren, draagt alleen maar aan de leesvreugde bij. 

In de dampoortstraat gebeurde het dat ik haar in het vizier

kreeg

Halverwege de Steendam dronken we samen een glas

Bij Sint-Jacobs stond ze toe, warempel dat ik haar besteeg

Op de Vrijdagmarkt vroeg ik haar wat haar naam eigenlijk was

Doorheen de Langemunt vierden wij uitbundig het leven

En ook op de Groentemarkt bleven wij danig in de weer

Vlakbij de Graslei wenste ze zich wederom aan me te geven

En aan het einde van de Veldstraat nog een laatste keer

Wel, ik bracht haar naar de Kouter, want daar stond haar

auto geparkeerd

Ik hoefde geen lift naar huis, bedankt, nee, ik stal wel een

fiets

Kortom, jongens en meisjes, wat hebben wij heden bijgeleerd?

Dat Gent een grote stad is, en fantasie beter dan niets

En ik leerde vooral bij dat Christophe Vekeman een dichter is die zeer helder een situatie kan schetsen en er met een twist een eigenzinnige draai aan geeft. Dat ik mee kon wandelen in dit gedicht rond en over onze schuune Gensche stad was natuurlijk een pluspunt. Ik kon letterlijk het stadsplan volgen. De 32 in spreekstijl geschreven gedichten in deze bundel zijn erg verhalend en vaak erotisch. Soms vond ik het volgehouden rijmschema wat geforceerd over komen maar de schrijver weet sfeer op te roepen. Dit is een gedichtenbundel die een breed publiek kan aanspreken!

Saskia van Bastelaere, gastreview