Carpe Diem

Een welgesteld gezin wordt in het afgelegen landgoed Carpe Diem op beestachtige wijze vermoord. De moorden komen pas dagen later aan het licht en ondertussen zijn de meeste sporen uitgewist.

Rechercheur Dirk Deleu heeft meer vragen dan antwoorden. Welke razernij dreef de dader tot deze gruwelijke slachtpartij? En waarom hield hij de tweejarige Jonas drie dagen langer in leven dan de rest van het gezin?

Al snel komen afpersing, jaloezie en duistere familiegeheimen naar boven. Deleu staat voor de meest raadselachtige en complexe zaak in zijn met bloed, zweet en moorden doordrenkte carrière.
 

Luc Deflo (1958-2018) debuteerde in 1999 met Naakte Zielen. Het was zijn eerste psychologische speurdersthriller rond het duo Deleu en Bosmans. Het boek werd toen meteen genomineerd met de Hercule Poirotprijs. Zeven boeken zouden de serie vervolledigen, en na zijn dood restten postuum nog vier romans, waarvan deze Carpe Diem de laatste is. Voor sommige vaste protagonisten van weleer, onderzoeksrechter Jos Bosmans en inspecteur Pierre Vindevogel, blijft nu slechts een kleine figurantenrol over. In de hoofdrol komt naast rechercheur Deleu nu zijn nieuwe vriendin en collega Nadia Mendock op het voorplan.

We kennen Delfo vooral van de ‘Cel 5’ reeks, waarin vijf rechercheurs vermiste kinderen opspoorden. Met deze reeks schreef Deflo wellicht op z’n best, met zenuwslopende  intriges en mysterieuze personages. De verhalen met de Mechelse rechercheurs waren spannend, soms huiveringwekkend en met verrassende ontknopingen. Cel 5 werd geschreven als scenario voor een tv-reeks. Die is er echter nooit  gekomen wegens te duur. Misschien spijtig, want kwaliteit van eigen bodem  zien we niet vaak  in onze Vlaamse politiereeksen op tv. Postuum wel te overwegen?

In Carpe Diem wordt op een afgelegen landgoed een heel gezin op beestachtige wijze vermoord. Er zijn nogal wat mysterieuze vragen die opgelost moeten worden: sleutels die verkeerd zitten, verschillende data van overlijden, en vooral het vreemde verleden van zowel de bewoners als hun vrienden en familie. Op het eerste zicht een complexe zaak, maar Deleu en Mendonck zouden de besten niet zijn als ze de oplossing niet zouden blootleggen. Gelijktijdig is het voor het koppel  in hun persoonlijke familiale samenleven een zware periode als hun dochter Maité overlijdt.

Het verhaal eindigt zowel bij oplossing van het moordonderzoek als in het privéleven van de onderzoekers wat deprimerend,  zonder toekomst. Misschien is het daarom ook het laatste boek van de schrijver.

In eerdere boeken waren plotwissels en personages verrassender. De charmante Vlaamse taal blijft wel hangen, soms zelfs ten overvloede, maar stereotype personages en het al vlug voorspelbare plot maken deze Carpe Diem minder spannend. Maar voor vele trouwe lezers van Luc Deflo mag deze lectuur evenwel  niet ontbreken, de roman sluit immers spijtig genoeg een hoofdstuk af van één van de meest gelezen misdaadauteurs van bij ons.

Koen E., huisrecensent