Oogst
Hoe ver gaat een moeder om haar kind een beter leven te bieden? En hoe sterk is een jongensvriendschap?
De Roemeense Alina reist met haar elfjarige zoon Lucian naar Sicilië om daar het geld te verdienen dat thuis hard nodig is. Terwijl Alina tijdens het zware werk op een tomatenplantage haar hoop en verwachtingen voortdurend moet bijstellen, ontmoet Lucian twee jongens van zijn leeftijd, met heel verschillende achtergronden. Gedurende het jaar waarin ze bevriend zijn, vechten de drie jongens met elkaar, voor elkaar en tegen de wereld. Tot die hen inhaalt. Oogst is een schrijnend verhaal over veerkracht en vriendschap, en over de strijd om een waardig bestaan aan de onderkant van Europa.
Sien Volders debutteerde met NOORD op onnavolgbare wijze. In deze nieuwe ‘boekbaby’ OOGST overtreft ze zichzelf op superlatieve wijze. Het is een roman die veel dieper graaft en je raakt op de plek waar afstand en onwetendheid vaak ook voor onverschilligheid zorgen.
“Oogst” is het rauwe, schrijnende en intense verhaal over arbeidsmigratie in/naar het zuidelijkste deel van Europa, Sicilië. De Roemeense moeder Alina reist – economisch quasi noodgedwongen -met haar elfjarige zoon Lucian naar Sicilië om er tewerkgesteld te worden in een tomatenplantage. Waar ze aanvankelijk naartoe trok uit hoop op een betere toekomst, krijgt ze er de ene kaakslag na de andere te verduren. Alina is fiere en rechtschapen jonge vrouw die stelselmatig het onrecht aan den lijve ondervindt. Haar zoon Lucian houdt haar recht in deze barre omstandigheden. Terwijl Alina zich nederig krom werkt voor een hongerloon, verkent Lucian beetje bij beetje de omgeving. Hij leert er twee leeftijdsgenoten kennen. Hoewel hun achtergrond enorm verschillend is, blijken hun werelden zich op meerdere vlakken te kruisen.
Ik vond dit boek ronduit steengoed! Straf, wreed en intens. Ook al is deze roman fictief, tegelijkertijd weet je dat dit ook uit de realiteit gegrepen is, dat slavernij helaas de wereld niet uit is, dat die eigenlijk al om de hoek loert, zelfs in ons ‘welvarend Europa’. “Oogst” leert ons een lesje in nederigheid en dankbaarheid om wat wij hebben en o zo vanzelfsprekend vinden. Sien Volders slaagt erin om je als lezer met dit verhaal bij de keel te grijpen, haar woorden en verhaal dwingen je haast verder te lezen. De rauwheid dwong me zelf tot een oncomfortabel gevoel. De onvoorwaardelijke ouderliefde is herkenbaar, en dat maakt het verhaal opeens ook veel minder ver-van-mijn-bed. Ik ben fan! Van dit boek, maar misschien nog meer van deze auteur in het algemeen! Sien Volders slaagt er voor de tweede keer in om met relatief weinig woorden en zinnen een heel diepgaand verhaal te construeren, landschappen te beschrijven, sfeer te scheppen en personages in al hun facetten neer te zetten. Straf!
Kortom: een must-read! Hopelijk ligt ie onder veel kerstbomen te wachten om gelezen te worden, want dit verhaal verdient het om door zoveel mogelijk ogen gelezen te worden en door zoveel mogelijk harten ontvangen te worden…
Lien Rondou, redacteur boekensite.gent