Flashback
Wederom gebruikt SJ Watson het psychologische spel waarmee hij met Voor ik ga slapen miljoenen mensen aan de bank gekluisterd hield en hij combineert dit op geraffineerde wijze met het claustrofobische gevoel van een kleine dorpsgemeenschap waar iedereen elkaar kent.Flashback van SJ Watson speelt zich af in Blackwood Bay. Een Britse kustplaats waar nooit iets gebeurt. Toch?
Ooit was Blackwood Bay een drukbezocht kustplaatsje. Maar nu, geplaagd door teruglopende toeristenaantallen en economische malaise, is het nog maar een schim van wat het was. Het is een spookstadje geworden, en daarmee de perfecte locatie voor filmmaker Alex om haar nieuwe documentaire te schieten. Maar de hechte dorpsgemeenschap is achterdochtig over haar motieven. Want er gebeurt nooit wat in hun dorp, dus waarom zou ze hier filmen? Of is er iets? Weet zij meer dan ze zegt, en wie is ze eigenlijk?
Wederom gebruikt SJ Watson het psychologische spel waarmee hij met Voor ik ga slapen miljoenen mensen aan de bank gekluisterd hield en hij combineert dit op geraffineerde wijze met het claustrofobische gevoel van een kleine dorpsgemeenschap waar iedereen elkaar kent.
Ik vond, althans in leesjaren uitgedrukt en voordat ik recenseerde, ‘voor ik ga slapen’ van SJ Watson erg origineel van insteek en geniaal om te lezen. ‘Het tweede leven’ het tweede boek was totaal anders maar het kon mij ook bekoren, vlotlezend maar hier en daar nogal breed uitgesponnen en met veel herhalingen. Ook dit boek ‘Flashback’ heeft een beetje diezelfde structuur, veel dialogen en veel gedachten die herhalingen van zichzelf zijn.
Alex is een filmmaker die een documentaire wil maken over Blackwood Bay, een kuststadje dat vroeger drukbezocht was maar vervallen is tot een soort spookstad. Zij wil de mensen zelf aan het woord laten over hun gewone leven. De inwoners maken zelf hun opnames vanuit hun eigen perspectief en van dat alles moet er een documentaire komen over gemeenschapszin, sterfelijkheid, verandering, kortom zaken die hun leven vormgeven. Maar er is meer te rapen dan gewone dagelijkse dingen. Tien jaar geleden verdween daar het meisje Daisy. De meeste inwoners zijn ervan overtuigd dat ze zelfmoord pleegde maar er werd nooit een lichaam gevonden. Drie jaar later verdween er nog een meisje Zoë. En dan is er nog jaren geleden de weggelopen Sadie vriendin van Zoë.
Alex leert er vreemde mensen kennen die allemaal meer lijken te weten over ‘de meisjes’ dan ze eigenlijk willen toegeven. Maar ook Alex vertelt niet alles en ze weet waarschijnlijk zelfs meer. Via de nodige flashbacks wordt er meer prijsgegeven over haar leven. Zij worstelt namelijk met een enorm soort geheugenverlies. Deze thematiek die eertijds in ‘voor ik ga slapen’ zo origineel was komt mij hier iets te ongeloofwaardig over maar ik ben daar dan ook wel geen specialist in.
Wat wel een feit is is dat de focus van de documentaire verlegd wordt naar de zoektocht naar de waarheid over de verdwijningen van die meisjes. Velen hebben blijkbaar veel te verliezen als de waarheid aan het licht komt. Dat niet iedereen is wat hij beweert te zijn voel je al aan.
Het is een thriller terug met veel onderliggende spanningsvelden, ook een beetje apart hoe sommige personages met bepaalde zaken wegkomen en zelfs althans voor mij een beetje langdradig zelfs naar het eind toe.
Toch maar lezen en zelf je mening vormen.
Lut Delanghe, redacteur boekensite.gent