Een web van leugens
Het lichaam van een vermiste privédetective wordt gevonden in een auto, diep verscholen in een dicht bos. Een plek, gek genoeg, waar al eerder naar hem gezocht werd. Hoofdrecherceur Siobhan Clarke maakt deel uit van een nieuw team, dat onderzoekt waar het in de oorspronkelijke zaak is misgegaan; er zijn altijd twijfels geweest over hoe de zaak is afgehandeld. Iedereen die erbij betrokken was wordt ondervraagd, het lijkt erop dat die stuk voor stuk wat te verbergen hebben. Eén man in het bijzonder lijkt te weten waar het spoor naartoe leidt, wat voor hem ook het einde kan betekenen: John Rebus.
Dit is het tweeëntwintigste deel in de misdaadreeks met John Rebus in de hoofdrol. De Schotse auteur, Ian Rankin behaalde met zijn boeken maar liefst 4 CWA Dagger Awards, en al een heel aantal werden bewerkt tot televisie feuilletons. Dit laatste deel kan gelezen worden zonder alle voorgaande. Rebus is ondertussen wat ouder geworden, hij heeft een kwakkelende gezondheid. Hij is met pensioen maar heeft nog altijd zijn droge humor, blijft tegendraads als weleer, en kan het politiewerk niet achter zich laten.
Als Sobian, een jonge vrouwelijke inspecteur, hem vraagt om raad in een oude zaak staat Rebus te popelen om met zijn oude streken haar te helpen. Nu wordt toevallig het lijk gevonden van een al jaren vermiste privédetective en het spoor eindigt in een oude zaak waar zowat alles lijkt te zijn mislopen. Het politionele onderzoek liep toen vast op een web van leugens, corruptie, carrièrebelang, en connecties met het drugsmilieu. Rebus volgt het spoor van de hoofdverdachten van toen, een drugsbaron en een filmregisseur en gaat op zoek naar nieuw bewijsmateriaal.
Wat het boek zo ingewikkeld maakt zijn de verschillende verhaallijnen die weinig met elkaar te maken hebben en vooral de vele personages die in beeld komen, te veel om op te noemen en te onthouden. Wie tussen de lijnen Sobian, Rebus, Sutherland en het drugsparcours volgt kan het verhaal volgen, voor wie alles probeert mee te ontrafelen is het boek inderdaad een web, maar dan een web van personages, gebeurtenissen en verhalen die vooral de ondoorzichtigheid ten goede komen.
In vroegere boeken met Rebus in de hoofdrol ging Ian Rankin veel dieper in op het aparte en eigenzinnige karakter van het hoofdpersonage. Zijn trouwe hond, de overvloedige Schotse whisky, zijn verhoortalent, de mistige sfeer van het misdaadmilieu, Edinburgh als locatie en een enkele oudere bekende als Malcolm Fox mogen dan wel overeind blijven, toch mis ik als lezer in dit laatste Rebusdeel de echte spanning, de sprekende diepmenselijke karakterbeschrijvingen en het geloofwaardige plot. Voor wie de hele reeks gevolgd heeft is dit boek wellicht wel een plezierige aanwinst, Rankin blijft natuurlijk een begenadigd schrijver.
Koen E., huisrecensent