Migranten

Als hun bos sterft moet een groep dieren noodgedwongen op zoek naar een nieuwe plek om te kunnen leven. Wat volgt is een reis vol onzekerheden, verdriet, honger en de gevaren van de zee. Maar bovenal is het een reis waarbij dood en hoop naast elkaar bestaan. Een reis die hoopvol eindigt in een ander bos, vol kleurrijke bladeren.

Issa Watanabe’s Migranten confronteert de kijker onverbloemd met de keiharde werkelijkheid waarin miljoenen vluchtelingen verkeren. Maar ze doet dat met poëtische beelden die ook troost en hoop bieden. Een kunststuk.

Een prentenboek zonder één woord dat meer impact heeft dan eender welk argument. Overdonderd zal zowat de juiste omschrijving zijn toen ik doorheen dit boek bladerde. Bij een tweede inkijkbeurt werd ik stil, heel stil. 

Migranten vertelt ‘een’ verhaal over vluchtelingen, voorgesteld als dieren, op een hoop, zoekend naar datgene dat er niet meer is in hun land, in hun bos, in hun habitat, veiligheid. Bij de eerste plaat stapt een blauwe vogel en een figuur, de dood. Wat een beeld. Er staat wat verderop een valiesje. De volgende plaat toont de groep. Allen kijken ze naar de dood die hun dat valiesje aanreikt. Konijn neemt het en draagt het verder gedurende hun tocht doorheen bossen en zeeën. Dood volgt de groep, letterlijk op die blauwe vogel. Bikkelhard is dit verhaal als je de symboliek ervan wil doorgronden en neem daar je tijd voor. De ijsbeer is er ook niet gerust op. Ik kreeg dit verhaal pas echt onder de knie na een derde inzage. Een leesbeurt, want beelden laten zich ook lezen, die mijn keel dichtkneep.  

Maar er is meer in dit verhaal. Het is de angst in de ogen van de dieren die doorheen het hele verhaal op jou inbeukt. Ze slaat letterlijk over op de lezer. Het is geen vrolijk verhaal, de beelden zijn ook niet vrolijk maar het ook een verhaal van hoop en samen kracht zoeken. Het is het verhaal van een groep die tijdelijk versmelt tot een eenheid op zoek naar veiligheid, naar geluk. Maar dat heeft zoals altijd zijn prijs.  

Wat een pracht! Beelden zeggen soms meer dan woorden, hier zeggen ze alles.  

Een prachtige aanvulling als er over migratie en vluchtelingen gesproken wordt. Doe dit niet zomaar, doorgrondt dit kleine meesterwerk eerst. Laat het niet zomaar los op kinderen maar laat het eerst goed bij jou binnekomen dan pas zal het verrijkend zijn.  

Dit prentenboek zal mij de eerste dagen niet loslaten.  

Jan Stevens, redacteur boekensite.gent