Nimf

Een virus heeft zich over de aarde verspreid. De ‘Roest’ heeft het ijzer aangetast en gebouwen, voertuigen en gereedschap zijn langzaamaan afgebrokkeld… Onze beschaving is terug naar de Steentijd gekatapulteerd. In die brutale wereld incarneert de legendarische Drager de enige hoop voor veel mensen. Hij aanvaardt alle missies die hem worden toevertrouwd, hoe gevaarlijk die ook zijn. In ruil daarvoor moeten de opdrachtgevers alleen een vreemd ei opeten… De
postapocalyps heeft eindelijk zijn Blueberry!

Strips, ze blijven mij begeesteren. De Drager is het eerste deel van een nieuwe reeks, dat is erg duidelijk want je blijft met een pak vragen zitten. Laat dat echter de pret niet bederven want dit is veelbelovend! En die vragen die zullen wel beantwoord worden in de volgende delen. Ik kijk er alvast naar uit.

Verhaal: de wereld is aangetast door een onbekend virus, klinkt dan wel weer bekend. Het is echter een virus dat alle metaal aantast met roest, bedenk zelf maar wat er zou gebeuren moest dit werkelijkheid zijn. Maar het gaat verder dan dat want ook in het menselijk lichaam zit ijzer en dat wordt ook aangetast. Prachtig uitgangspunt om mutanten ten tonele te brengen. En die zijn niet altijd even leuk om naar te kijken maar dan weer wel erg vakkundig getekend. Mooi in zijn afgrijselijkheid.

Doorheen het landschap zwerft De Drager, hoofdpersonage dat geen enkele opdracht weigert en ook steeds afmaakt. Ook hij is gemuteerd getuige zijn mysterieuze bril. Daarvoor moeten zijn opdrachtgevers een ei opeten, vreemd. Ook hier krijgen we geen uitleg maar dat zal in de volgende wel aan bod komen.

Een sterk en krachtig verhaal na de totale destructie van onze maatschappij en de totale terugkeer naar het steentijdperk. Grandioos in zijn illustraties en een verhaal waarvan zeker nog het beste van moet komen.

Jan Stevens

, redacteur boekensite.gent