Zwarte zomer

Zwarte zomer van M.W. Craven is een thriller voor de liefhebbers van Daniel Cole en M.J. Arlidge. Het is het begin van een bloedspannende nieuwe thrillerserie met rechercheur Washington Poe in de hoofdrol.

Jared Keaton: sterrenchef, charmant, charismatisch, psychopaat... En veroordeeld voor de brute moord op zijn dochter Elizabeth. Haar lichaam is nooit gevonden, en Keatons veroordeling is grotendeels gebaseerd op de getuigenis van rechercheur Washington Poe. Als zes jaar later een jonge vrouw een afgelegen politiebureau binnenstrompelt met het onweerlegbare bewijs dat zij Elizabeth Keaton is, komt Poe, die Jared Keaton achter de tralies heeft gezet, in grote problemen. Zozeer zelfs, dat dit hem wel eens zijn baan kan kosten.

Zwarte Zomer, opnieuw een deel uit de reeks: “Washington Poe & analiste TIlly Bradshaw.” Ik heb er nog geen van gelezen, dat is ook niet nodig enkel interessant om de achtergrond van de belangrijkste personages te kunnen doorgronden. Het begint met een cursief gedrukt deeltje over een persoon van wie je pas op het eind van het boek het ‘Wie en waarom’ weet.  

Het eerste hoofdstuk is ronduit walgelijk en wreed. Ik twijfelde even of ik dit boek echt wel wou verder lezen. Ik heb het uiteindelijk wel gedaan want de korte inhoud prikkelt wel je nieuwsgierigheid.

Jared Keatin een sterrenchef van restaurant Bullace Sloe werd zes jaar geleden veroordeeld voor de moord op zijn dochter Elizabeth. Haar lichaam werd echter nooit gevonden, wel bloed in de keuken van Keaton met DNA van Elizabeth. Nu zes jaar later duikt een meisje op met onweerlegbaar bewijs dat zij Elisabeth Keaton is maar niet lang daarna verdwijnt ze weer.  

Het is aan rechercheur W. Poe om de waarheid te achterhalen. Hoe kan ze dood en levend tegelijk zijn? En wordt daardoor Jared Keaton vrijgelaten? Tilly Bradshaw ongelofelijk genie op gebied van computers en technische vooruitgang helpt hem hierbij. Maar de tijd is kort want Hoofdinspecteur Wardle zit hem hierbij op de hielen. Hij wil namelijk Poe laten arresteren voor de moord op Elizabeth. Een uitzonderlijk gegeven aangezien het voornamelijk Poe was die de veroordeling van Keaton mogelijk maakte. Maar blijkbaar is er een interne afrekening gaande. 

Het verhaal en de ontwikkeling vordert vooral door dialogen, soms herhalend en dat maakt alles wat langdradig. Daarbovenop wordt het nodeloos ingewikkeld gemaakt door de vele afkortingen en acroniemen van de verschillende instanties bij de politie zoals MALROP: Mult-Agence (life) Risk Assessment Panel of de CSS: Combined Science Servive & SCAS: SeriousCrime Analysis Section. Poe werkt dan voor de NCA: National Crime Agecy, gelukkig hoef je die om het verloop van het verhaal te kunnen volgen niet te onthouden. Daarnaast is er ook de technische kennis, de computertaal en vele soorten internetverbindingen gelukkig kan je ook die terzijde laten.

Het is echt een bizar verhaal en leest ondanks mijn bemerkingen vrij vlot, het voelt ook eerder Amerikaans dan Brits aan. In de laatste hoofdstukken komt er nog een belangrijke wending die te maken heeft met de ROCA: Royal Observer Corp Association wat en hoe zou een te grote spoiler zijn. Voor de liefhebber een topboek maar niet direct mijn genre.

Lut Delanghe, redacteur boekesite.gent