Oliver Page en de tijddoders

Een vloek uit het verleden. Een plaag uit de toekomst. Het jaar 3500. Shayne, de Amazone, doorkruist in haar pantser van leder en metaal een troosteloze aarde op jacht naar de laatste vijanden van de beschaving: een ras van parasieten die de controle over de mens overnemen. Heel wat jaren eerder, in 1875, ontdekt Oliver Page, een jonge archeoloog die een missie uitvoert in Perzië, een tombe van een onbekende koning, waarin een troon prijkt, gemaakt van goud en steen. Tijdens zijn onderzoek legt hij de hand op mysterieuze ringen, die een oude kracht bevatten. Een vloek met mogelijk desastreuze gevolgen voor de toekomst...

Is Oliver degene die de parasieten gaat wekken, of is hij de sleutel tot hun vernietiging? En als dat zo is, hoe kan Shayne met hem in contact komen? Stephen Desberg en Griffo dompelen ons onder in een groots sciencefictionspektakel met Victoriaanse toetsen.

Op de cover, die kopers moet overtuigen, staat het hoofdpersonage Oliver Page met een lichaam in futuristisch pak in zijn armen voor een desolate achtergrond, Ruïnes. Contrasterend zijn de kleren uit de achttiende eeuw van Oliver Page. Dit is duidelijk een graphic over tijdreizen en meteen staat mijn aandacht op scherp en al zeker als Griffo op als illustrator is vernoemd. De al iets oudere illustrator verspeelt duidelijk zijn talenten niet.  

De eerste pagina is al meteen prijs. Een schitterende paginagrote illustratie met een dieptezicht in grauwgrijze tinten, stoffig en uitgestorven. De inzet van twee kaders geven de start aan van het verhaal. Twee toekomstfiguren op jacht naar een van de laatste wrede dodelijke wezens ooit, anno 2544. Na een bloeddorstige en vrij spannende trip doorheen enkele pagina’s wordt plots geswitcht naar 1874. Midden-Perzië. We komen terecht middenin opgravingen van eeuwenoude sarcofagen. Pas tijdens het lezen van deze graphic merk je hoe geraffineerd dit alles in elkaar zit, dit is dus tijdreizen, een moeilijk te vatten iets. De verdwijning tijdens de eerste pagina’s van één van de twee toekomstfiguren gebeurt niet zomaar en ook die opgravingen in Perzië waar de Oliver Page voor het eerst verschijnt is er niet zomaar en zeker niet al je weet dat de eerdere figuren hun gelaat weggestoken zat achter het spiegelglas van hun helm.  

Ik werd getrakteerd op een grandioze vermenging van sciencefiction en een schitterende tijdsbeelden uit het Victoriaans tijdperk en het grauwe London van weleer. Dit verhaal is duidelijk nog maar het begin van een epos. Het is erg veelbelovend en ik moest er mijn gedachten echt wel bijhouden want er zitten duidelijk een aantal boobytraps in de tijd in. Maar wat een weelde aan beelden en plotwendingen.  

Het zal verlekkerd uitkijken zijn naar het volgende deel! 

Jan Stevens, redacteur boekensite.gent