Het masker van duizend tranen 1/2
Na een verschrikkelijke strijd daalt op de vlakte van Mizushiro een doodse stilte neer. Tussen de lijken op het slagveld lopen jammerende weduwen. Een van hen, Sadakïo, is op zoek naar haar verloofde, Koburo, wanneer ze Masamura ontmoet. Hij is ondersteboven van haar schoonheid en ontroerd door haar verdriet, en hij stelt voor haar te helpen het stoffelijke overschot van haar verloofde naar haar dorp te brengen. Sadakïo wil haar belofte aan Koburo inlossen en gaat op zoek naar het masker met de duizend tranen. Met dat masker kan een sterveling afdalen in het dodenrijk en eruit terugkeren met een geliefde. En dat is net wat Sadakïo van plan is. Masamura vertrekt samen met haar naar het kasteel van Takeda, waar hun een tragisch lot wacht…
Of het ‘Het masker van duizend tranen’ gebaseerd zou zijn op een Chinese volksvertelling laat ik in het midden, opzoekwerk in die richting leverde niks op, maar laat dat de pret niet bederven. China en mystiek gaan voor ons Westerlingen hand in hand. Ook hier in dit prachtige eerste deel, er komt nog een deel, wordt een zoektocht naar het rijk der doden aangevat.
Op de hardcover van deze erg verzorgde uitgave staat Sadakio in wit gewaad op een slagveld. Het is een treurende Sadakio want haar geliefde is gesneuveld op de vlakte van Mizushiro. Mededogen kent men niet in dergelijke slachtpartijen. De korte daaropvolgende voorgeschiedenis van deze slachtpartij wordt dan ook erg realistisch en rauw getekend. Maar toch prachtig! De opmaak met gesloten en open illustraties op paginagrote decors is ronduit schitteren. Zij brengen dit verhaal tot leven. Soms hard, soms liefdevol, soms humorvol. Dit is een stijl naar mijn leeshart.
De gekraakte Sadakio biedt haar lichaam aan bij de aanbelande boeren, eigenlijk slagveldstropers, maar kan je hun dat kwalijk nemen het zijn steeds de armen die de kop van jut zijn bij het oorlogsgeweld van de heren om het lichaam van haar geliefde naar haar dorp te brengen. Masamura zal haar daarbij helpen, alhoewel hij geen gebruik wenst te maken van haar aanbod. Masamura is het toonbeeld van een eerder bescheiden maar goedhartige jonge boer. Terug in haar geboortedorp wil Sadakio met de as van haar geliefde naar de Zwarte Bronnen gaan waar doden terug tot de levenden kunnen komen of het verhaal van het masker van duizend tranen.
Dit eerste deel omvat de tocht naar de plaats van het masker. Een tocht waarbij Masamura niettegenstaande hij niet welkom was bij die queeste van Sadakio toch op eigen initiatief betrokken blijft. Het is tijdens die tocht dat hij het Masamura zijn ware zelf ontdekt en het omhulsel van een jonge boer van zich afschudt om te transformeren naar een prijsvechter. Scenes die bloederig en zonder enige schroom worden weergegeven maar terug zo mooi!
Is het misschien omdat ik zo van Aziatische literatuur houdt of omdat ik steeds kan begeesterd worden door prachtig tekenwerk of mijn waardering niet kan wegsteken voor scenaristen die in strips echt verhaallijnen kunnen inwerken die de lezer hartstochtelijk meeslepen, ik weet het niet maar dit is echt topkwaliteit. Terug reikhalzen naar dat tweede en laatste deel.
jan stevens, redacteur boekensite.gent