De leeuw van Juda 1/3

In de jaren 1920 wordt John Wallace gearresteerd, eerst in Kenya, dan in Ethiopië. Hij is een Engelse kolonist die verdacht wordt van moord. Hij belandt in de gevangenis waar hij gebukt gaatonder dwangarbeid en overleeft in mensonwaardige omstandigheden, tot hij erin slaagt te ontsnappen. Een mysterieuze zwarte vrouw gaat hem achterna, en achtervolgt hem onvermoeibaar. Zij is de enige die weet wie Wallace echt is, enwaar hij zijn leeuwenkracht vandaan haalt! Hun rivaliteit verhult een vreselijk geheim en een verlangen naar vrijheid en onafhankelijkheid dat hen meesleept tot diep in Afrika.

1920. Nairobi. Aristocraat John Wallace heeft het goed voor elkaar. Hij heeft een grote welvarende plantage en staat op trouwen. Toch heeft hij onlangs twee zwarten botweg vermoord met twintig messteken. Wallace probeert de feiten niet eens te ontkennen. Na een snel afgehaspeld proces wordt hij veroordeeld tot dwangarbeid in de strengste gevangenissen van Kenya. Samen met zijn vier celgenoten moet hij er keer op keer een reusachtige duin beklimmen en op de top een meegezeulde zandzak van vifjtien kilogram ledigen. Deze straf zonder einde, Sisyphus waardig, doet elke celgenoot twijfelen of ze nog willen leven of het geluk hebben te sterven. Een van de vier zware jongens is echter de enigmatische Bishop. Vandaag is hij een halve priester, maar ooit was hij een moordenaar. Het gerucht gaat dat op zijn arm, die hij steeds bedekt houdt, de vindplaats van zijn schat getatoeëerd staat. En nu willen zijn celmakkers hem letterlijk stropen. Maar de leeuw waakt.

We zijn fan van het eerste uur van het tekenwerk van Hugues Labiano. Zijn opmerkelijke stijl, vol clair-obscureffecten en smoelen waar Conor McGregor zich eerst op heeft uitgeleefd, is niet voor elke scenario bruikbaar, maar dit verhaal ligt hem uitstekend. De duisternis van de cellen, de verwrongen gezichten van de gevangenen en cipiers, en vooral de wijdse landschappen van Oost-Afrika zijn hem op het lijf geschreven. Bovendien heeft hij met Jérôme Maffre een geweldige inkleurder te pakken. Maffre tovert gewoon met felwitte luchtpartijen en geel-oranje-okertinten waardoor Labiano's schaduwwerk nog beter uit de verf komt. Je voelt de hitte over je lopen. Dit is Labiano op zijn hoogtepunt.

Sinds Black Op vertrouwt Labiano op het schrijverstalent van Stephen Desberg. De Brusselaar stuwt ons eerst naar een koloniale Prison Break, maar verlegt dan de plot richting een schattenjacht in de beste traditie van Hugo Pratt. Yeah! Één ding stoort ons, en dat is een verteller die te pas en te onpas commentaar geeft op de gebeurtenissen. Maar voor je het weet, is het eerste deel van het drieluik uit en snak je naar het vervolg. Uit gewoonte lezen we nog eens de achterflap. Wat zijn we blij dat we die niet eerst gelezen hebben! De hele verhaallijn tot waarschijnlijk diep in het tweede deel wordt prijsgegeven. En zo weten we nu bijna zeker wie de derde verteller is. Het houdt absoluut steek, maar we hadden het liever nu nog niet geweten.

Dus, voor alle liefhebbers, De Leeuw van Juda pakt uit met het beste tekenwerk van Labiano. Maar doe jezelf een plezier en lees de tekst op de achterflap niet als eerste. 

WOUTER PORTEMAN --- mei 2020 (bron: https://stripspeciaalzaak.be/2020-Besprekingen/Leeuw-Juda-1.htm )