Koud zonder jou

Op klaarlichte dag wordt in de Achterhoek een vrouw van haar fiets gesleurd en ontvoerd. Een dag later treft een wandelaar haar naaktelichaam aan in het bos. Het is doorboord met messteken en op haar onderarm zijn cijfers gekrast. Een paar weken later verdwijnt in dezelfde regio opnieuw een fietsster. De vrouw is door verdrinking om het leven
gebracht, met een speelkaart in haar hand geklemd. 
Ondanks intensief speurwerk van de recherche blijft de toedracht een mysterie. Dan valt er een derde slachtoffer. De rechercheurs vermoeden dat het steeds om één dader gaat: de drie slachtoffers waren allen stevige vrouwen met lang blond haar van een jaar of veertig.

‘t Was eventjes geleden dat ik nog een thriller las. Ik was dan ook benieuwd naar ‘Koud zonder jou,’ de twee voorgangers van deze trilogie ‘Blindganger & De Uitverkorenen’ werden genomineerd voor de Gouden Strop. Van die twee delen staat de korte inhoud op het einde van het derde deel, zo kan je direct mee in ‘Koud zonder jou.’  

De sfeer zit er onmiddellijk in. Het eerste hoofdstuk beschrijft de ontvoering van een vrouw in het Nederlandse Achterhoek. Zij is een veertiger met lang blond haar en stevig figuur zonder dik te zijn. Het is aan rechercheur Bianca Van Dijk en haar mentor, haar collega Joris Vischager om dit op te lossen. Haar lichaam wordt teruggevonden, omgebracht met verschillende messteken. Niet lang daarna wordt een tweede lichaam gevonden. Deze vrouw kwam aan haar einde door verdrinking. Na de vondst van een derde lichaam zijn Bianca en Joris erover eens, het gaat om dezelfde moordenaar. Het enige wat die vrouwen gemeen hebben is hun uiterlijk. Raar voor een seriemoordenaar dat de manier van doden telkens anders is. De zaak krijgt al vlug de naam ‘Bardot (Brigitte)’ en zoals in veel thrillers hebben ze te maken met een onrealistische politiechef die hun voortdurend opjut.  

Er wordt verteld door rechercheur Bianca en door de moordenaar nl. Hennie van Eik, dat weet je dus al heel vlug, geen spoiler. Bij beiden zijn er delen in het heden en het verleden. Van Hennie leer je hoe hij geworden is tot wat hij nu is, een sadistische moordenaar die geniet van psychologische en gruwelijke spelletjes. Bianca die worstelt met haar verleden en haar huwelijk bijt zich vast in de zaak. In haar jeugd verloor zij eventjes haar jongere zus Lotje uit het oog en sindsdien is die vermist. Dit verhaal en de problemen in haar eigen gezin sleept zij al mee van de twee vorige boeken. Het gaat er vooral om ze te veel energie en tijd stopt in haar werk i.p.v. in de thuissituatie. Iets dat bij mannelijke rechercheurs toch dikwijls hetzelfde probleem is?  

Joris haar collega wil deze zaak nog helpen oplossen voor hij op pensioen gaat en daarnaast wil hij ook nog de cold case van Bianca haar zus oplossen nu er zoveel meer kan met DNA. Dit onderzoek wordt dan ook in ijltempo afgewerkt zonder degelijke achtergrondinformatie. Vreemd, want wat deed Lotjes verhaal dan eigenlijk in de vorige twee delen, mogelijks mis ik toch de twee vorige delen.  

Het is een vlot lezend boek met korte hoofdstukken en de nodige spanning en wreedheden. Het is geen zoektocht naar: “Wie is de dader?”, maar wel: “Wanneer wordt hij gevat?” De ontknoping zag ik al lang aankomen. Het is in mijn ogen een heel domme zet van de twee rechercheurs... 

Noot: De titel van het boek is ontleend van een Nederlandstalig lied, Hennies moeder was verzot op dat soort muziek, vooral van Rita Hovink.  

Lut Delanghe, redacteur boekensite.gent