7 dagen
'Ik zal elke dag een politieman neerschieten totdat jullie de moordenaar van Hanneke Sloet hebben gearresteerd.'
Kort nadat de SAPS, de South African Police Services, deze dreigmail heeft ontvangen, wordt een politieman door een sluipschutter neergeschoten. Bennie Griessel krijgt ogenblikkelijk de opdracht de zaak-Sloet te heropenen.
Hanneke Sloet, een ambitieuze advocate, is veertig dagen daarvoor in haar luxe appartement doodgestoken met een mes. De zaak is op een dood spoor beland en er zijn vrijwel geen aanwijzingen, afgezien van enkele naaktfoto's van Sloet die bij haar thuis worden gevonden. Terwijl zijn superieuren hem op zijn nek zitten, de pers zich boven op de zaak stort en de sluipschutter elke dag weer een slachtoffer maakt, neemt voor Bennie de druk steeds meer toe.
Samen met zijn partner Mbali Kaleni gaat hij op zoek naar wat de schutter en Hanneke Sloet met elkaar verbindt. Het wordt een helse zoektocht die zeven lange dagen zal duren...
Deon Meyer, Zuid-Afrikaans auteur zijn doorbraak in Vlaanderen kwam er met “ 13 uur ”. Velen hadden hoge verwachtingen qua spanning en plot bij de nieuwe uitgave 7 dagen maar dit werd blijkbaar volgens sommigen niet echt ingelost. Ik heb het vorige boek niet gelezen en kon dus ‘vrij’ lezen. De case is alleszins spectaculair te noemen: ‘ Een sluipschutter die verkondigt elke dag een agent neer te schieten totdat de moordenaar van Hanneke Sloet wordt gevonden.’ De sluipschutter is ervan overtuigd dat de politie de dader kent en de zaak verdoezelt. Niets is minder waar en Benny Griessel, amper drie weken in dienst bij de “De Valken” wordt op de zaak gezet.
Het wordt zoals de titel aangeeft en race tegen de tijd. Ondertussen heeft Benny nog af te rekenen met een verleden van alcoholisme, een scheiding en wordt hij geconfronteerd met zijn twee puberende kinderen.
Het gebruik van de acronymen van de verschillende eenheden binnen de Zuid-Afrikaanse politie zoals CATS, SAP¨S, IMC, PCSI, PPCI ed. komt de vlotte leesbaarheid niet ten goede terwijl die eigenlijk niet echt relevant zijn voor het verhaal, wat je pas merkt tijdens het lezen van het boek. Ook de bijkomende verhaallijn over de zaak waar de vermoorde Hanneke Sloet aan werkte is te breeduit, te lang en te ingewikkeld uitgewerkt.
Kortom niet echt mijn type thrillerroman maar zekert het lezen waard.
Lut