Inzake dit huis gedichten

In Inzake dit huis verwondert Hester Knibbe zich over de tweekamp tussen de hang naar een solide thuis en de wens uit te breken. Ze buigt zich over de liefde, over behouden en loslaten, macht en onmacht. Ze beziet nieuwsgierig de wereld om haar heen en het eigen lichaam, de mens als falende god en aanbidder ineen. Ze vraagt zich af hoe het is om met een handicap in het leven te staan en peilt de gewaarwording durend op weg te zijn. En dat alles doet ze in een kloeke, zorgvuldig gecomponeerde bundel die als vanouds barst van een uitgebalanceerde lyriek.

Hester Knibbe werkt al bijna veertig jaar aan een omvangrijk dichterlijk oeuvre. Haar werk is meermaals bekroond, onder andere met de Herman Gorterprijs, de Anna Blaman Prijs, de A. Roland Holstprijs en de VSB Poëzieprijs. Haar laatste bundel ‘As, vuur’ werd genomineerd voor de Paul Snoek Poëzieprijs. 

 
Ik heb een lief dat mij tussen de regels  

spelt. Hij gaat ervan uit, nee leest dat ik 

een lichaam heb warm van zichzelf met 

kleine onrustige bewegingen met hoofd hart 

en een rede die ik soms uitzet. 

Hester Knibbe weet als geen ander een gevoel te pakken en krachtig te vertalen. In veel van de gedichten voel ik een rusteloosheid die herkenbaar is. Dood en liefde, herinneringen, vergankelijkheid worden beklijvend vertaald. De dualiteit tussen het thuis komen en willen vertrekken is duidelijk aanwezig. Wat wil de ziel en wat wil het lichaam? Een bundel die ik zeker zal herlezen en waar ik, daar ben ik zeker van, steeds weer nieuwe dingen in zal ontdekken. 

Saskia Van Bastelaere