Stormwaarschuwing

Stormwaarschuwing is de tweede Doggerland-thriller van thrillerauteur Maria Adolfsson.

Het is kerstmis wanneer een man dood wordt aangetroffen op Noorö, het noordelijkste eilandje van Doggerland. Karen Eiken Hornby stort zich op het onderzoek, opgelucht zo de festiviteiten te kunnen vermijden. Wanneer een tweede lichaam wordt gevonden, begint het er steeds meer op te lijken dat haar familieleden bij de moorden betrokken zijn. Meer dan ooit wordt het een levensgevaarlijke evenwichtsoefening tussen haar privéleven en haar rol bij de politie.

Stormwaarschuwing is het vervolgdeel op Doggerland 1, Misleiding. Ik las ergens dat Doggerland een fictief eiland is maar 10.000 jaar geleden bestond er wel een Doggerland, gelegen tussen Neerland, Engeland en Denemarken. Met het stijgen van de zeespiegel na de laatste ijstijd verdween dit land onder water. ‘t Is maar dat je het weet

Niettegenstaande Misleiding nog vers in mijn geheugen (https://boekensite.gent/node/3870) had ik het wel moeilijk om te starten in Stormwaarschuwing. Hoofdpersonage Karen Eiken Hornby is in ziekteverlof maar ik weet echt niet meer hoe zij het ongeval kreeg en ook alle samenhang tussen de personages was verdwenen in mijn hoofd. Zij is nog steeds niet aan het werk. Stormwaarschuwing begint op kerstavond waar de familie en vrienden samenzitten bij Karen. Zij is echter niet echt een familie- of feestmens. En dan begint het, een waslijst van namen. Ik kon dat nauwelijks bijhouden, wist ook niet in hoeverre een personage belangrijk was voor het verhaal en wie niet. Ik heb er zelf maar een lijstje van gemaakt, altijd handig.

Op die kerstavond krijgt Karen een telefoontje van haar overste dat er een moord is gepleegd in Noorö, het meest noordelijke deel van Doggerland. Veel collega’s zijn geveld door de griep en haar chef heeft een reis geboekt naar Thailand. Jounas Smeed smeekt haar om naar Noorö te vertrekken en het onderzoek op zicht te nemen. Dit is een uitgelezen kans voor Karen om te ontsnappen aan de feestdagen. Zij bracht zelf een deel van haar jeugd door in het geboortedorp van haar vader in Noorö. Ze heeft daar ook nog familie wonen, een tante, een oom en 3 neven. De vermoorde is een 72-jarige man , Frederik Stuub, gevonden door zijn zus Gertrud. Frederik gaf vroeger les aan de universiteit van Ravensburg, Scheikunde en biologie. Ook tijdens zijn pensioen was hij nog erg betrokken bij de zorg voor het milieu, uitstoot en vervuiling. Tussen oud en nieuw wordt dan een tweede moord gepleegd, de vraag is nu of die aan elkaar gelinkt moeten worden. Karen vreest dat er familieleden van haar bij betrokken zijn. Dit zorgt voor een moeilijke positie voor Karen. Ze komt tussen haar familie en haar taak als politie te zitten.

Het verhaal en de ontknoping verlopen traag en echte spanning is er pas te snijden naar het einde toe. Je leert in dit deel Karen meer als mens kennen, hard maar met een hart voor degenen die ze liefheeft. Ook komen we nu meer te weten over haar persoonlijk drama, meer dan 11 jaar geleden, in Noorö. Doorheen dit onderzoek loopt ook nog een, althans toch op her eerste zicht, onduidelijk verhaal van een vrouw met 2 jonge kinderen die zwaar wordt mishandeld door haar man.

Maria Adolfsson beschrijft in heel gedetailleerd en erg beschrijvend, vooral in het eerste boek, hoe de plaats waar je woont erg statusbepalend is in Doggerland. In dit deel slaan die beschrijvingen meer over op de natuur met het weerbarstig klimaat en de bevolking zelf. Dit brengt Doggerland realistischer en echter tot bij de lezer. Het eerste boek was sterk, dit nog meer. Genoeg leesplezier om naar het derde deel van deze trilogie uit te kijken.

Lut Delanghe, redacteur boekensite.gent