De smaak van berkenschors

Pauline Coppens bracht haar jeugd door in Merelbeke, gaf er les aan de gemeentelijke kleuterschool, werkte daarna jarenlang als pedagogisch medewerker van de Onderwijsvereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (OVSG) en was co-auteur van didactische onderwijsboeken. Zij woont nu in het landelijke Vlierzele.

In ‘De Smaak van Berkenschors’ schrijft zij het levensverhaal van haar moeder Natascha Pochwatna die geboren werd in Oekraïne en als jong meisje in de jaren dertig van vorige eeuw geconfronteerd werd met de ‘Holodomor’, de ‘dood door uithongering’ die Stalin organiseerde en het leven kostte aan 7 miljoen Oekraïners. In WOII werd Natascha door de Duitsers opgeëist en getransporteerd naar Köthen om te werken in de toenmalige Junkersfabriek. Auteur Pauline Coppens laat in het boek haar moeder zelf aan het woord over haar strijd om te overleven en haar zoektocht naar wat geluk. De liefde leidde haar naar het naoorlogse Merelbeke.

Het boek is een biografie van een moedige en sterke vrouw tijdens de turbulente jaren van vorige eeuw. De toegevoegde historische kadering is een aanklacht tegen de ‘bijna vergeten’ genocide in Oekraïne. Het Westen keek jarenlang opzij voor het moordend regime van Stalin omdat hij de geallieerde strijdkrachten in de oorlog hielp tegen Nazi-Duitsland en dus als ‘bevriend staatshoofd’ werd beschouwd. Het boek is tegelijk een herkenbaar migratieverhaal met elementen als vooroordelen, cultuurverschillen en integratie.