Verloren woorden

Over een adder bijvoorbeeld met zijn donkere schubben, zijn schichtig patroon, als schrikdraad golvend onder stroom. En over de braamstruik die rollend en krullend langs het pad, op weg is naar de parken van de stad. Over de ijsvogel, die jachtige kleurenmaker, die rivierenkraker, die brenger van vuur en vlam.
Dit boek is een feest voor wie de deur naar buiten weer wagenwijd wil open zetten.

Op de titelpagina staat in gouden letters: “ verloren woorden, een betoverboek.” Dit prachtige grootformaat boek betoverde mij onmiddellijk, het was boekenliefde op het eerste zicht. Ik was op slag verliefd. Er wordt geschreven dat er een tijd was waarin woorden begonnen te verdwijnen uit de taal van de kinderen. Ze verdwenen zo geleidelijk dat bijna niemand het merkte – ze verdampten als water op een steen. Het waren woorden die kinderen gebruikten om de natuur om hen heen te benoemen: adder, boshyacint, braamstruik, eikel, heide – weg! Kastanje, leeuwerik, otter, raaf wezel… allemaal weg! De woorden raakten verloren: niet langer levend in kinderstemmen, niet langer actief in hun verhalen. Ik moest slikken als ik dat las. Zo mooi maar zo hard. Gelukkig houd je eens je dit boek hebt een bezweringsboek in handen. Een boek dat die verdwenen woorden terug moet toveren. Dus: lees, spel, vind en vertel. Het gaat over dingen die we kwijt zijn, die we rijk zijn, die zich hebben verstopt, zich hebben ontpopt. Sommige woorden verhuld, ander verguld. Het bevat geen gedichten maar bezweringen die door de kracht van het hardop benoemen dromen en liedjes zullen oproepen. Die de verloren woorden zullen terugbrengen naar onze verhalen, in het oog en in het hart. Als ik deze woorden lees ben ik verkocht en omdat beeld meer zegt dan wat ik voel bij dit boek moet je alleen maar kijken, je zal voelen wat ik voel.

Een salontafelboek, een klastafelboek, een voorleesboek, een kijkboek een betoverboek