Rampokan
Nederlands
-Indië, 1946. Als Indonesische nationalisten de republiek uitroepen, vertrekken troepenschepen met vrijwilligers en dienstplichtigen vanuit Nederland naar het oosten om de orde te herstellen. Johan Knevel en Erik Verhagen, twee van die Nederlandse vrijwilligers, keren terug naar het land waar ze opgroeiden. Johan wordt gedreven door zijn verlangen naar het verloren paradijs. Erik kiest juist partij voor de communisten en de nationalisten. Onder andere omstandigheden waren ze misschien vrienden geworden. Als Erik overlijdt, neemt Johan zijn plaats bij de rebellen in – tegen wil en dank.
Ik kon mij, pas na het uitlezen van Dansmeisje uit mijn dorp van Ahmad Tohari geen betere timing vooropstellen om deze wel bijzonder mooie Graphic novel te lezen... Azië, mijn hart trekt er naartoe, met een dochter die in Vietnam woont zal dat wel niet vreemd zijn. Maar in Rampokan krijg je een blik op een stuk Nederlandse geschiedenis.
Het boek begint met een indrukwekkende voorstelling van de hoofdpersonages. Niet indrukwekkend door tekenstijl of maar door zijn eenvoud van lijn en tweekleurendruk, waarin het boek is uitgegeven.
Java, deel één van Rampokan start met boottocht naar Java van de jonge Nederlendse soldaten en meteen is de toon gezet. In een ijzingwekkende stijl en vaart zie dat Johan Knevel, het hoofdpersonage tijdens een gevecht overboord kiepert. Deze daad zal hem blijven achtervolgen en ook de oorzaak zijn van een anatal bizarre verwikkelingen. In het tweede deel Celebes wordt Johan Knevel geconfronteerd met zijn Indische opvoeding waarbij hij op zoek gaat naar Ninih, zijn kindermeisje.
Rampokan is een verhaal over vertwijfeling, identiteitscrisis en geeft een prachtig tijdsbeeld weer over het laat kolonialisme van na de tweede wereldoorlog. Een echt hebbeding.