Eeuwig nacht

Na enkele spectaculaire verkeersongevallen overlijdt de oude, exuberante mijnheer Adam totaal onverwacht in het ziekenhuis. Zijn testament onthult oplichting, fraude en een femme fatale die mijnheer Adam in een sluw web van intriges vakkundig heeft gepluimd. Waren de opeenvolgende ongevallen toeval?
Kleindochter Elise is er van overtuigd dat haar grootvader uit de weg werd geruimd om zijn erfenis sneller buit te maken en vreest dat hij niet het enige slachtoffer is. Voor mijnheer Adam is het eeuwig nacht, maar Elise is vastbesloten elke steen om te draaien om alsnog gerechtigheid te krijgen.

Patrick De Bruyn , nu 63, is een thrillerauteur van bij ons. Vier jaar geleden schreef hij al een boek over zijn vader, nu opnieuw, over de vrouw die aan de haal ging met de erfenis van “onze peter”, op z’n Vlaams dus. Het vorige boek ‘slaapwel’ draaide rond de vader die na drie vreemde verkeersongevallen in het ziekenhuis belandde. Nu blijkt het om vermoedelijke moordpogingen te zijn gegaan, wellicht gepleegd door een exuberante dame die bovendien met de vastgoederfenis van de familie aan de haal blijkt. Een boek waarover De Bruyn zegt: “dit had ik nooit willen schrijven”.

Volgens de auteur is ongeveer alles in het boek waar gebeurd. De realiteit overtreft de fictie. In gespreksvorm bespreekt de schrijver met zijn dochter Elise de onvoorstelbare opeenstapeling van absurde anekdotes, onmogelijk te verklaren toevalligheden, zelfs naakt bewijsmateriaal dat rond de dood van zijn vader terzijde werd geschoven door Belgische justitie en politie, kortom een waanzinnig  en naar zeggen van de auteur waar en dramatisch gebeurd verhaal in zijn persoonlijke familie.

Enkel het slot van het boek is als lezer wat moeilijk te verteren: op zoek naar een onomkeerbare bewijslast van fraude om komende oudere kwetsbare mannen te beschermen, wordt de schrijver zelf vermoord teruggevonden. Opnieuw blijken  et wat, waarom en door wie onbewijsbaar feitenmateriaal te bevatten, maar nu is het de dochter Elise die onterfd en verweesd achterblijft. Een  misdadige club rond de geduchte ‘femme fatale Mevrouw Godeau’  zou genadeloos verder haar slag kunnen blijven slaan.

De schrijver kan wel een goed misdaadverhaal neerschrijven, hij kreeg hiervoor al de Hercule Poirotprijs. Dit boek is wel bijzonder somber, maar tezelfdertijd wel spannend, als zovele thrillers soms ongeloofwaardig, maar wie zal het tegendeel bewijzen? Misschien geeft de auteur in zijn ondertitel op de voorpagina wel zelf het eerlijkste antwoord: “Dé Waarheid? Die bestaat niet”.

Koen E., gastrecensie