Rinkeldekink

‘Rinkeldekink’ van Martine Bijl gaat over de hersenbloeding die zij kreeg in september 2015. Na haar langdurige herstel in een revalidatieoord, waar zij vrijwel alles opnieuw moest leren, bracht ze nog enkele maanden door in een ziekenhuis, waar ze behandeld werd voor depressie. Haar taalvermogen bleef onaangetast. Over therapeuten, over welzijnstaal, de valklas en de ergotherapie, over angsten en wanen, over hoe het voelt als iemand anders in je brein is gekropen en daar de boel dreigt over te nemen schrijft ze eerlijk, met wrange humor, zonder opsmuk en daardoor indrukwekkend.

Martine Bijl, een bekende Nederlander, schrijft in Rinkeldekink over de gevolgen van haar hersenbloeding en latere depressie.

Ze beschrijft haar revalidatie en hoe ze nadien werd opgenomen met een depressie. Ze schrijft zeer open, eerlijk en zonder franjes. Haar wedervaren worden met met veel humor en zelfspot neergepend. Medisch gezien word je niet veel wijzer, het gaat echt om de persoonlijke indrukken van de auteur.

Hoewel het boekje aangenaam om lezen is, boeit het misschien niet iedereen. Het is een zoveelste fijn boekje van een bekende persoon. Daar ik in de gezondheidszorg werkte, spreekt het onderwerp mij wel aan. Uit ervaring weet ik wat revalideren is en mede daardoor kon ik wel genieten van Martine’s verhaal.

Het is een dun boekje, vlot leesbaar en dus heel snel uit. Voor de liefhebbers van dergelijke, waargebeurde verhalen is “Rinkeldekink”een verfrissend tussendoortje.

Christine de Knijf