Lazarus

Joona Linna's grootste angst wordt waarheid,
Jurek Walter is terug.

In een appartement in Oslo wordt een dode man gevonden. Bij het openen van de vrieskist in zijn keuken doet de politie een vreselijke ontdekking: het slachtoffer blijkt een tot dan toe onbekende grafschenner te zijn en hij bewaarde er zijn trofeeën. 
Enkele dagen later vraagt een Duitse collega Joona Linna om hulp bij het onderzoek naar een campingmoord bij Rostock. Joona ziet een patroon opdoemen dat weliswaar krankzinnig is, maar dat hij onmogelijk kan negeren. Sommigen zouden van een wonder spreken als iemand terugkeert uit de dood – anderen van een nachtmerrie.

Weer kwam er een turf van een boek mijn richting uit, 539 pagina’s, en dan nog van een voor mij onbekend schrijversechtpaar,  Ahndoril, onder het pseudoniem Lars Kepler. Dit blijkt dan nog een zevende deel te zijn dat rond inspecteur Joona Linna draait. Jammer dat ik geen vorige delen gelezen heb want ik miste vooral het deel waarin seriemoordenaar Jurek Walter opduikt en daar op het eind  van dit deel wordt doodgeschoten door rechercheur Saga Bauer. Het lijkt er op dat Jurek Walter uit de dood is opgestaan, zoals Lazarus. 

Laat ik voorgaande even verduidelijken. In de proloog die voor mij ook direct het begin van het verhaal is wordt in Oslo een dode man gevonden. Die man blijkt ook nog een grafschenner te zijn. Hij bewaarde zijn trofeeën en één ervan heeft een duidelijke link met inspecteur Joona Linna. Als Joona een campingmoord onderzoekt bij Rotock zijn er bij deze moord ook verwijzingen naar hem. Dit ontketent veel meer dan hij eerst kan vatten. Kan het zijn dat Jurek Walter nog leeft? Saga Bauer kan dit niet geloven, ze schoot hem toch echt dood? Zodoende gaan beide rechercheurs de gekende gegevens achterna, elk vanuit hun eigen visie. Maar tenslotte toch met de neuzen in dezelfde richting om de verrezen Jurek uit te schakelen.  Er worden veel moorden, gruwelijk moorden gepleegd en er vallen doden waarvan je echt hoopte dat ze het zouden halen. Joona kent Jurek als geen ander en verwoordt het als volgt: “ Het is moeilijk te begrijpen maar Jurek gaat in het hoofd zitten van iedereen die dicht genoeg bij hem komt. Er is niets bovennatuurlijks aan, het is gewoon een soort ijskoude kennis van menselijk zwakte.”

Ik voelde doorheen het hele boek een heel beklemmende spanning, elk moment kon er weer iets gebeuren. Beetje erover is wel dat Joona soms wel een kruising lijkt van een aantal ‘Marvel’superhelden.

Toch meer dan het lezen waard, een cliffhanger laat vermoeden dat er nog een achtste deel komt.

Lut Delanghe