Oktober
Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung terug op haar post als minister van Sociale Zaken. Na de dramatische verdwijning van haar twaalfjarige dochter heeft ze een jaar verlof genomen. Linus Berger, een psychisch gestoorde man, heeft de moord op Hartungs dochter bekend, maar kan zich niet meer herinneren waar hij de verschillende lichaamsdelen van het meisje heeft begraven.
Op dezelfde dag dat Hartung terugkeert in het parlement, wordt een jonge, alleenstaande moeder op brute wijze vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Ze is gemarteld en een van haar handen is eraf gehakt.
Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess arriveren op de plaats delict treffen ze een kastanjepoppetje aan. Het poppetje blijkt een sinister geheim bij zich te dragen, al wordt dit eerst aangezien voor een bizar toeval. Maar als er nog een vrouw wordt vermoord - en dit keer mist het slachtoffer beide handen - beginnen Thulin en Hess te vermoeden dat er een verband is tussen de zaken.
En het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is...
Søren Sveistrup, de auteur is ook de bedenker en scenarioschrijver is van “’The killing’ de tv-serie die met verschillende internationale awards bekroond werd. Meer had ik niet nodig als trigger om dit boek te lezen.
Het is vandaag 31 oktober en ik wou dit dus echt helemaal uit hebben in oktober. Eerlijk gezegd, zit ik nog wat opgefokt van de spanning deze woorden neer te pennen. Het begint al bij de proloog met een gruwelijke gebeurtenis uit de jaren ’80. Daarna gaat het boek verder op ‘1 oktober nu.’
Op die dag gaat Rosa Hartung, minister van buitenlandse zaken voor het eerst weer werken nadat een jaar geleden haar twaalfjarige dochter ontvoerd werd. De zaak werd ‘zogezegd’ opgelost. Een psychisch gestoorde man bekende dat hij haar had vermoord maar het lichaam werd nooit gevonden.
Tegelijkertijd moet rechercheur Naia Thulin een bijzonder wrede moord op een jonge moeder onderzoeken. Zij krijgt daarbij hulp van rechercheur Mark Hess, afkomstig van Interpol Den Haag maar die daar na problemen niet meer welkom is. Deze samenwerking verloopt zeker niet vlot maar gaandeweg krijgen beiden iets meer inzicht in elkaar en is er wederzijds respect. Dan gebeurt er een tweede moord, weer op een jonge moeder. Opvallend wordt er bij de vrouwen een kastanjepopje achtergelaten, verminkt, net zoals die vrouwen. Beide rechercheurs vrezen dan ook voor nog meer moorden maar telkens lopen ze iets achter op de moordenaar.
Er worden heel veel verdachten naar voor geschoven en de focus verlegt zich dus steeds. Verweven in het verhaal maar heel belangrijk is het thema adoptie en pleegkinderen en wat er daarbij allemaal kan fout lopen, ook in Denemarken.
Ik zou nog veel over deze topthriller kunnen schrijven en zelfs een paar ongerijmdheden vernoemen maar dan ga ik zaken prijsgeven en spoilers meegeven. Niettegenstaande het een lijvig boek van 544 pagina’s is verveelt het nooit, integendeel vanaf pagina 380 is de spanning bijna ondraaglijk. Het verloopt dan ook razendsnel met verschillende personages die een stuk van de waarheid kennen maar die ontdekkingen moeten samenkomen.
Het wordt dan ook echt gruwelijk en daar heb ik het meestal niet zo op begrepen maar in deze thriller klopt het. Het hele verhaal zit ingenieus in elkaar, voor fans van Scandinavische thrillers een boek om je vingers erbij af te likken. Het eindigt ook zo dat mogelijkheid er in zit naar en volgende deel met deze twee rechercheurs. Ik kijk er alvast naar uit mocht het zo zijn.
Lut Delanghe