Reis naar mijn vader

Robbert Van Lierde is de zoon van een kleine sigarenfabrikant die moeilijk het hoofd boven water kan houden. Robberts moeder had zich een betere toekomst ingebeeld en werkt haar onvrede uit op de zesjarige Robbert, terwijl haar drie andere kinderen buiten schot blijven. Hoe harder de moeder wordt, hoe meer Robbert naar de steun van zijn vader hengelt, maar die werkt achttien uur per dag en heeft geen tijd voor een vaderrol. Robbert groeit op, probeert zijn moeder te plezieren, maar ze wijst hem telkens af. Hij probeert mooie momenten met zijn vader te sprokkelen, maar het steekspel met zijn moeder domineert zijn leven. Er rest hem alleen de ambitie om haar te bewijzen dat hij iemand is.

Wanneer de vader ziek wordt en het fabriekje noodgedwongen zijn deuren sluit, verhuist het echtpaar naar het ouderlijk huis van de moeder. De moeder lijkt te ontdooien. Of is dat slechts een momentopname?

Robbert groeit op in een gezin met nog drie andere kinderen. Zijn vader heeft een sigarenfabriek maar houdt het hoofd met moeite boven water. Zijn moeder werkt haar onvrede op Robbert uit terwijl ze zijn twee broers en zijn zus gerust laat. Hoe oneerlijker en wreder zijn moeder doet hoe meer Robbert naar zijn vader trekt. Deze heeft echter weinig tijd voor zijn zoontje, hij werkt immers van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Robbert probeert toch mooie momenten met zijn vader te sprokkelen. Zijn moeder kan hij echter niet bekoren, ze blijft uiterst negatief tegenover hem.

Het boek is in de ik- vorm geschreven, het is immers Robbert die zijn verhaal vertelt. Het leest vlot, is in een eenvoudige, duidelijke taal geschreven. De auteur beschrijft ook een paar pesterijen die moeder Robbert aandoet, kippenvelmomenten in het boek. Met zijn vader is de verstandhouding goed, het lijkt er zelfs op dat hij vaders lieveling is.

Wanneer vader ziek wordt, sluit noodgedwongen de fabriek de deuren. Zijn ouders verhuizen dan naar het ouderlijke huis van moeder. Even lijkt ze vriendelijk te worden en meteen hoopt, de inmiddels volwassen, Robbertop een liefdevolle relatie met zijn moeder. Al snel blijkt dit ijdele hoop.

We maken het opgroeien van Robbert van op de eerste rij mee alsook de plagerijen, de minachting van de moeder die ook tijdens het volwassen leven van Robbert blijven duren.

Ik heb werkelijk genoten van dit boek, heb het in een ruk uit gelezen. Elk hoofdstuk is Robbert iets ouder en ik vond het fijn om te kunnen volgen. Ook de tijdsgeest wordt goed weergegeven zodat het nog meer lijkt dat je ooggetuige bent van al die gebeurtenissen in het verhaal. In dit boek vind ik de ik-vorm heel goed geslaagd, ik vond het heerlijk om Robbert te volgen vanuit hemzelf. 

Volgens mij is dit een zeer geslaagde roman, zeker een goede aanrader.

Christine de Knijf