Arizona Blues
Wanneer New York Times-journalist Karen Hart vanwege autopech noodgedwongen enkele dagen in het stadje Snowflake, Arizona, moet doorbrengen, probeert ze het beste van de situatie te maken. Al snel richt ze haar aandacht op de plaatselijke miljonair GeraldTreadway, een man die zijn fortuin verdiende met een boek en een Hollywoodfilm over de dag waarop hij naar eigen zeggen werd meegenomen door een ufo. Wat Karen niet weet is dat er meer mensen zijn die interesse hebben in Treadway, mensen met heel wat minder nobele intenties dan zijzelf.
New York Times-journalist Karin Hart moet wegens autopech noodgedwongen een aantal dagen in Snowflake, Arizona, doorbrengen. Ze probeert haar tijd nuttig te besteden en richt daarom haar aandacht op Gerald Treadway. Een miljonair die rijk door het schrijven van een boek en het maken van een Hollywood film over de dag waarop hij werd meegenomen door een ufo. Karin weet niet dat er nog andere mensen zijn die interesse hebben in Gerald Treadway. En hun intenties kunnen wel eens een stuk minder nobel zijn dan die van zijzelf…
“Arizona Blues” is een thriller die je wel nog even bijblijft. Het is een verhaal met humor, en de nodige romantiek, waardoor hij afwijkt van de standaard thriller. Elvin Post is hiermee niet aan zijn proefstuk toe, eerder schreef hij al thrillers waarmee hij diverse prijzen won. Geen beginneling dus. “Arizona blues” leest vlot, dankzij de korte hoofdstukken. Vanaf het begin zit je direct in het verhaal, en de wisseling van verhaallijn helpt hier ook zeker aan bij. Daarnaast zit er voldoende spanning in het boek, en maakt de humor en soms absurde verhaallijn je wel eens aan het lachen. Realistisch is het verhaal dus niet. Maar daar komt dit verhaal zeker mee weg. Al denk je soms: ‘wat ben ik hier eigenlijk aan het lezen?’
Elvin Post heeft een prettige en aangename schrijfstijl, waardoor je vrij vlot doorheen het verhaal gaat. Doordat het verhaal afwijkt van een doorsnee thriller, is het tempo af en toe wat traag. Dat is jammer, iets meer vaart was zeker welkom geweest. Het feit dat muziek ook een rol speelt in het boek is dan weer een pluspunt. Het verhaal bevat verschillende belangrijke personages. Zo volg je gedurende de verschillende verhaallijnen meerdere personages. De afwisseling hierin is prima gedoseerd en zo wordt de gehele verhaallijn ook opgebouwd. Het hoofdpersonage is Karen Hart, al zijn de andere personages zoals Peggy Sue, Teddy, Gerald, Nixon,… ook erg belangrijk. De karakters zelf zijn ook goed uitgewerkt, toch wat hun persoonlijkheid betreft. Ieder personage heeft namelijk een eigen specifieke karaktereigenschap. Alle personages passen ook perfect samen, het maakt dat het plaatje perfect klopt. Verdere uitdieping van de personages blijft helaas een beetje achter. Het had bijvoorbeeld wel interessant geweest te weten wat Gerald precies heeft meegemaakt na zijn ontvoering door een ufo.
“Arizona blues” is een thriller waar ik wel nog eens aan zal terugdenken. Een verhaal met ufo’s had ik nog niet eerder gelezen. Voor mij persoonlijk had het zelfs nóg meer over die ufo’s mogen gaan, dat ging het verhaal nog beter maken in mijn ogen. Het boek is mede door dit thema al niet zo realistisch, dus er had dan even goed nog een schepje bij gekund. Verder heb ik genoten van de sterke verhaallijnen en de schrijfstijl van Elvin Post. Het is het eerste boek dat ik van hem las, dus ik ben alleszins wel benieuwd naar zijn vorige werken.
Severine Lefebre