Kukulkans meesterplan, De Weerbeer

Na de strijd in Chili tegen de dienaren van de Waanzinnige God, reizen Peter en Monica naar België om te wachten op de geboorte van het Reddende Kind. Volgens een oeroude profetie zal dit kind de wereld en het universum redden, maar er zijn kwade machten die dat koste wat kost willen voorkomen. Ondertussen wordt steeds duidelijker dat het verhaal waar Peter en Monica deel van uitmaken, al lang geleden begonnen is. In het verre noorden, in het land van ijs en rijp, zette Kukulkan ooit een splinter van de universele chaos gevangen in het lichaam van Bjorn de rendierjager, een voorvader van het Reddende Kind. Nu staan daar duistere krachten klaar om door het magische gordijn van het poollicht te breken en de wereld te verdrinken in bloed... In De Weerbeer, het tweede boek in de trilogie Kukulkans Meesterplan, overbrugt Peter Varg de geschiedenis van Atlantis tot Aalst. Hij laat zien dat alles met elkaar verbonden is in dit spannende verhaal over liefde en haat.

Een mini-interview met een student uit Het Technisch Instituut Heilige Hart Brugge

Voor welk publiek werd dit boek geschreven? Leg uit waarom je dat denkt.
Ik denk dat boeken zoals deze vooral voor mensen geschreven zijn die net als ik een heel rijke fantasie hebben en van verhalen houden met mythische wezens, goden …

Wat verwachtte je van het boek? Voldeed het aan je verwachtingen? Waarom wel? Waarom niet?
Toen ik de cover te zien kreeg, hoopte ik stiekem al op een fantasieverhaal en aangezien er ‘Deel II’ op het boek te zien was, dacht ik al dat het een soort vervolg was op het vorige. Alleen hield ik daar te weinig rekening mee bij het kiezen van mijn boek. Het verhaal op zichzelf is heel erg boeiend en ik kon mijn fantasie enorm goed laten werken door de beschrijvingen in het boek, maar het enige waar ik een beetje in teleurgesteld ben, is dat ik vaak niet 100% mee was omdat ik het eerste boek niet gelezen heb.

Hoe verliep het lezen? Sprak het werk je van het begin aan? Kon je het boek makkelijk wegleggen of wilde je doorlezen?
Al van het begin sprak het boek mij aan, dankzij de cliffhanger wou ik zo veel mogelijk te weten komen waar de moeder en zijn broer naartoe waren. Ook vooral in het begin leerden ze nieuwe mensen kennen waardoor je je natuurlijk ook meer afvraagt over die personen, waardoor je er meer over wilt weten. Ook wanneer ze terugblikten naar het verleden hielp dat wat beter om het geheel te begrijpen waardoor ik zeker wou verder lezen.

Hoe ervaar je het taalgebruik en de schrijfstijl van de auteur? Illustreer je antwoord met minstens 3 voorbeelden uit de roman.
Het boek las wel redelijk vlot, maar het bevatte wel een aantal moeilijke namen zoals Kukulkan die blijkbaar een alleswetende slang moest voorstellen of Ragnarok die het einde van de wereld moest betekenen.

Dankzij de verschillende woorden die de auteur gebruikte om situaties te schetsen of gebeurtenissen te beschrijven kon ik mijn fantasie zeer gemakkelijk gebruiken om me alles beter voor te stellen waardoor ik dan het boek ook beter kon begrijpen. Zoals al in de proloog: “Plots scheurde de grond open en snel sprong hij weg, De witte duivels verdwenen samen met zijn moeder en broer in de vurige muil van moeder aarde”. (wat waarschijnlijk een vulkaan moest voorstellen).

De auteur drukt zijn humor ook vaak uit met grappige zinnen zoals:

“Haar heksenbrouwsel werkte echt: een paar minuten later sloeg zijn kater op de vlucht”. (Blz. 61)

Leg uit hoe het boek is opgebouwd (bijvoorbeeld: aantal hoofdstukken, afwisselend vertelperspectief, open einde ...) en geef je mening over de opbouw.
Het boek begint met een korte proloog, die het eigenlijke verhaal een beetje spannend maakt. Dat is al iets dat mijn mening over het boek al heel positief maakt.
Het boek bestaat uit 13 hoofdstukken, maar met de proloog en epiloog erbij kom je aan 15 delen.
Het verhaal wordt steeds uit hetzelfde standpunt verteld.
Het einde is een soort open einde, maar ik had het gevoel dat het ook een begin was van de opvolging ervan (hier werken ze alweer met een cliffhanger). Persoonlijk haat ik zulke dingen omdat je dan keigraag wilt weten wat het vervolg ervan is.
Wat vind je echt goed aan het boek? Waarom?
De verschillende creaturen die gevormd zijn door de auteur zoals de weerberen, berserkers,… Ik heb heel graag als er veel fantasierijke schepsels voorkomen in een boek. Het boek zit ook vol met info over bijgeloof en geloof waardoor het boek niet alleen maar één en al fantasie is, maar realiteit ook zijn plaatsje heeft in dit boek.

Wat vind je minder goed of helemaal niet goed aan het boek? Waarom?
Het boek is zeg maar een vervolg op een eerste deel. Volgens mij is er nog net iets te weinig info vrijgegeven over het vorige boek om dit boek goed genoeg te begrijpen. Ik zat vaak met het onwetend gevoel en hoe hard ik ook probeerde het te begrijpen, het lukte niet! Dat komt omdat ik het vorige boek uiteraard niet gelezen heb, maar dat zou niet mogen volgens mij.

Raad je anderen het boek aan? Waarom (niet) of onder welke voorwaarden?
Ik denk niet dat er velen houden van fantasierijke verhalen. Ook bij het kiezen van de boeken was ik 1 van de weinigen die koos voor zo’n verhaal. De meesten gingen voor drama of waargebeurde verhalen. Maar als je een lezer bent die net zoals ik houdt van een beetje fantasie en mythes dan is dit boek zeker iets voor jou!