De kluizenaar

Buiten is het ijzig koud. Viggo Hansen zit thuis voor de tv. Hij is al vier maanden dood. 
De dood is zeer dicht bij William Wistings privéleven gekomen. Drie huizen naast het zijne wordt het lichaam aangetroffen van een man die voor zijn tv zit. Hij blijkt daar al vier maanden zo te zitten. 
De politie treft geen sporen van geweld aan, maar Viggo Hansens dood is toch zeer verontrustend, omdat kennelijk niemand hem al die maanden gemist heeft. 
Eén journalist kan de zaak niet loslaten – Line, William Wistings dochter. Zij besluit te onderzoeken wat het levensverhaal is van de kluizenaar Hansen. 
Dan wordt er in het bos opnieuw een lichaam gevonden, wat de aanleiding vormt voor een van de grootste klopjachten in de Noorse politiegeschiedenis. 

In dit boek wordt inspecteur Wisting geconfronteerd met de dood van één van zijn buren Viggo Hansens, een eenzaat die al vier maanden dood op zijn stoel zat vooraleer iemand hem vond. Hij was wonderlijk goed bewaard gebleven door de gunstige temperatuur in huis. De conclusie van de politie was dan ook een natuurlijke dood of zelfmoord.
Line de dochter van Wisting werkt als journaliste in Oslo. Ze wil graag het verhaal achter de persoon Viggo Hansens leren kennen. Hoe is het mogelijk dat je zo eenzaam leeft dat niemand je in vier maanden mist? Dit zou wel een erg passend verhaal zijn tegen de kerstperiode. Hoe is het is het met onze maatschappij gesteld dat zoiets mogelijk is?
Voor haar verhaal gaat zij een poos bij haar vader inwonen. Ook Wisting heeft het druk met een ander lichaam dat gevonden werd onder de sneeuw in een bos. Wat dit lichaam met betreft gaat het duidelijk om moord en de zaak wordt zo groot dat zelfs de F.B.I. er bij betrokken wordt.
Line en haar vader zien terwijl zij daar logeert elkaar nauwelijks. Ze volgen elk hun eigen onderzoek en de verhaallijnen komen daardoor ook niet samen. Iets dat je als lezers wel soms zou willen forceren. Door die beide onderzoeken komt er een groot aantal personen aan bod, voor mij soms verwarrend.
Spannend is het zeker en naarmate het eind in zicht is is die spanning constant aanwezig!

Jan Hort schrijft gemakkelijk en vlot met mooie beschrijvingen van de natuur en die ijzige koude. Een goed en origineel verhaal waarbij ik op het eind toch een beetje op mijn honger bleef zitten. Wat met Lines bedenkingen ivm. Viggo Hansens en hoe is hij nu gestorven? Ik kijk alvast uit naar het volgende deel uit deze reeks.

Op de achterflap van dit boek staat dat dit het derde deel is van de reeks: “ Wisting Kwartet,” maar eigenlijk is dit het negende deel met inspecteur William Wisting in de hoofdrol. De andere delen zijn echter niet in het Nederlands verschenen. Zijn doorbraak kwam er met: “Rode sneeuw,” en het tweede boek: “Jachthonden.” Je kan die wel apart lezen maar je mist toch wel wat voorgeschiedenis.

Lut Delanghe