Een zwart sprookje

Een zwart sprookje van Aki Ollikainen gaat over vaders en zonen en het doorgeven van het verleden. De naamloze verteller is net gescheiden van zijn vrouw - ze heeft hem verlaten, met hun zoon. Steeds meer verliest hij de grip op de realiteit: zijn research over een moeras net buiten Helsinki neemt zijn gedachten over. In de jaren dertig was het moeras een plek waar dranksmokkelaars hun waar opsloegen. Een van hen volgen we in zijn groeiende hebzucht. De smokkelaar heeft een gezin, maar dan slaat het noodlot toe - een tragedie die doorwerkt in de volgende generaties.

Aki Ollikainen schreef met Een zwart sprookje een ogenschijnlijk kleine roman vol grootse ideeën. Ollikainen werd genomineerd voor de Man Booker International Prize en de Europese Literatuurprijs.

"In deze roman kan je de stille en donkere nachten van Finland voelen. De verteller is door zijn eigen gedrag door zijn vrouw in de steek gelaten. Na de scheiding voelt hij zich helemaal verloren. Zijn drankmisbruik doet daar ook helemaal geen goed aan en bovendien is hij bezeten van het Tattarisuomoeras. Daar speelden zich in het verleden dramatische gebeurtenissen af. Hij wil ernaar op zoek, wil het uitspitten, de waarheid van de illegale dranksmokkelaars naar boven halen.

Verleden en heden raken steeds meer met elkaar vermengd. De anonieme verteller raakt steeds meer verstrikt in zijn onderzoek en verliest een stuk de voeling met de realiteit. En toch laat deze roman zien dat het verleden voor een groot stuk bepaalt wie we zijn…

Aki Ollikainen is een Finse schrijver, fotograaf en journalist, geboren in 1973. Voor zijn boek ‘Witte honger’ werd hij genomineerd voor de Europese Literatuurprijs."

Saskia Van Bastelaere, leesimpressie