De tatoeëerder van Auschwitz

In april 1942 wordt een jonge Slowaakse Jood naar Auschwitz gedeporteerd. Lale Sokolov staat vanaf dan bekend als gevangene 32407. De SS-officieren benoemen hem tot 'Tätowierer', tatoeëerder. Tweeënhalf jaar lang is hij degene die van duizenden gevangenen een nummer moet maken. Zoals van Gita, vanaf dan gevangene 34902. Terwijl hij gedwongen wordt haar te brandmerken, kerft zij haar naam voor altijd in zijn hart. Na drie jaar wordt Gita op dodenmars gestuurd en komt Lale in een ander kamp terecht. Beiden weten te ontsnappen en gaan op zoek naar elkaar. Gedurende zeventig jaar zwijgen Lale en Gita over het begin van hun relatie. Pas na Gita's dood durft Lale hun uitzonderlijke overleversverhaal te delen.

De Tatoeëerder van Auschwitz is een meeslepend verhaal dat toch heel afstandelijk en beschrijvend geschreven is, hoewel het echt gebeurd is. De hoofdfiguur werkt als tatoeëerder en ontmoet op een van zijn eerste werkdagen het meisje waar hij verliefd op wordt, zijn zielsverwant. De beschrijvingen van het dagelijkse leven in de kampen zijn leerrijk. De lezer wordt geconfronteerd met een harde waarheid: ‘Ze hebben me de mogelijkheid geboden om mee te werken aan de vernietiging van ons volk, en ik heb ervoor gekozen om dat te doen, zodat ik kan overleven’. Toch is dit het zoveelste boek over WOII met die uitzondering dat er vanuit een andere invalshoek geschreven wordt, dat van  een jongeman die een geprivilegieerde job heeft. Er is te weinig diepgang, sommige stukken komen heel ongeloofwaardig over zoals het verstoppen van smokkelwaar of de passage met de Russische soldaten. Het loont wel de moeite om de epilogen te lezen, die hebben een grote meerwaarde en verklaren veel.

Alex van Damme