De omgekeerde man
In De omgekeerde man reist commissaris Adamsberg af naar de Provence waar een boerin is gedood door een nachtelijke wolf. In de sensatiepers is van de wolf al een mythische weerwolf gemaakt. Adamsbergs ex-geliefde Camille woont met haar Canadese vriend in het gebied. Zij roept Adamsbergs hulp in, de enige politieman die gek genoeg is om het weerwolfverhaal niet meteen als massahysterie af te doen.
Een misdaadboek van een genre zoals ik nog geen in handen kreeg. De Franse atmosfeer is er helemaal, ik zie zo de stugge geslotenheid van de Franse schapenboeren in de hoge Alpen voor mij, voel de zinderende hitte en daar middenin de moorden op, ooien en mensen...
De zoektocht, op z’n roadmovies zoals ze het zelf vernoemen gebeurt in een oude schapenvrachtwagen dwars doorheen de Zuiderse gebergte. Het gezelschap is op zijn minst bizar: de chauffeur Camille, loodgieter en componiste leest enkel in catalogi van professioneel gereedschap; een jongen, de zoon van een vermoorde vrouw die het woordenboek uit het hoofd kent en daar te pas en te onpas uit citeert; een oude man “De waker” die uiteraard waakt en af en toe komt een Canadees, een vriend van Camille langs. Gedurende hun zoektocht in de tot kampeerwagen omgebouwde schapenwagen verovert elk zijn plek in die beslotenheid. Uiteindelijk komt oud bekende van Camille commissaris Adamsberg te hulp om het weerwolfmysterie op te lossen.
De vaak humoristische passages, de prachtige beschreven personages en vooral het schitterende plot doen smaken naar meer.
Lut