Cel 7

Cel 7 van Kerry Drewery is een eigentijdse thriller over de macht van de (social) media, fake nieuws en het recht in eigen hand nemen.
Multimiljonair en beroemdheid Jackson Paige is vermoord. De 16-jarige Martha wordt bij het lijk gevonden, met een geweer in haar hand. Het lijkt dus een uitgemaakte zaak, vooral in een maatschappij waarin geen rechters meer aan te pas komen maar het publiek via de populaire realityshow Dood is gerechtigheid beslist of iemand schuldig is of niet. Bovendien heeft Martha zelf schuld bekend. Maar is ze wel schuldig? Of is de realiteit veel complexer dan de media het publiek wil doen geloven? De countdown begint. Blijft ze leven of gaat ze dood? Jij beslist!

Tahira uit het Technisch Intsituur Heilige Familie las voor ons het boek en schreef er het volgende over:

Cel 7 van Kerry Drewery 384 pagina’s
Het verhaal gaat over een 16-jarig meisje dat wordt opgepakt voor moord op de wereld beroemde Jackson Paige. Nog voor ze aangehouden wordt bekent ze al dat zij het gedaan heeft. Vanaf dat moment wacht er haar een pad naar de dood. Wanneer ze in cel 7 belandt beslissen de kijkers van het programma ‘Dood en gerechtigheid’ of ze de doodstraf verdient of juist niet. Martha is ook een schoolvoorbeeld van een meisje dat ontspoort doordat ze opgegroeid is zonder vader, haar moeder is overleden. Ze besloot te gaan werken om het huis te kunnen betalen zodat ze in haar eigen huisje kan blijven wonen. Al snel word je ook in de war gebracht. Is Martha wel schuldig?
Ik vond de voorkant  en de achterkant van het boek aantrekkelijk. De eerste pagina’s van het boek begonnen echt goed en lekker spannend. Maar naarmate ik verder las vond ik het niet meer leuk. Cel 1 was leuk om te lezen maar vanaf cel 2 was het heel de tijd hetzelfde. Martha werd  ‘s ochtends vroeg wakker gemaakt. Ze werd in een andere cel gezet. Om 18:00 was er een programma ‘Dood en gerechtigheid’ waarbij het publiek moest kiezen voor leven of dood. Dan zaten we in de gedachten van psycholoog Eve en daarna in de gedachten van Martha. Ook het programma werd in dialogen geschreven waardoor er discussies en onderbrekingen waren. In een boek kun je dat niet zo goed lezen. Moesten ze dit boek verfilmen, zou het veel gemakkelijker zijn om dat programma en de rest te kunnen volgen. Alles is goed geschreven en goed uitgelegd maar dat herhaalt zich meerdere keren.
Als het programma start, zijn de eerste twee zinnen ook altijd hetzelfde, over hoe het logo verschijnt en hoe het weggaat en dan hoe de lichten dimmen en hoe de camera beweegt. Als je dat ieder hoofdstuk moet lezen, is dat  helemaal niet leuk. Ook bij de veranderingen van de cel gaat het als volgt. Martha wordt wakker in een nieuwe witte cel, een kleiner raampje dan voordien.  De spanning van in het begin van het verhaal werd er helemaal niet ingehouden door de vele herhaling. Het lot van de gevangene ligt in de handen van het sensatiegerichte publiek. Het boek is niet voor onze leeftijd geschreven door de vele herhalingen.
Er is ook een anderstalige vrouw in het boek waardoor ik dacht dat de zinnen helemaal niet klopten maar toen ik even verder las begreep ik het want dan werd er namelijk verteld dat die ene vrouw afkomstig is van het buitenland. Leuk dat de schrijver zoiets er heeft kunnen insteken zoals het bijna in werkelijkheid is.
Het verhaal is wel realistisch omdat de doodstraf iets is uit de geschiedenis is en gebaseerd op waargebeurde feiten zoals de elektronische stoel.
Mooi geschreven verhaal alleen jammer van de vele herhalingen.
TV

" Cel 7 - Kerry Drewery "
Kort interview over een YA aan Ine Degroote uit het Technisch Instituut Heilige Familie Brugge 
Alle info over dit boek vind je op http://www.boekensite.gent/node/2856

‘Wat verwachtte je van het boek? Voldeed het aan je verwachtingen? Waarom wel? Waarom niet?’
Ik dacht dat het boek minder goed zou zijn. Ondanks dat was het toch nog een spannend boek en heb ik het redelijk rap uitgelezen. Ongeveer een week en een half.

‘Hoe verliep het lezen? Sprak het werk je van het begin aan? Kon je het boek makkelijk wegleggen of wilde je doorlezen?’
In het begin is het altijd moeilijk om van een boek te houden, zeker als je al zoiets hebt van ‘’dit wordt toch niets’’, maar hoe verder ik in het boek kwam, hoe vlotter het las. Dit komt doordat ik meegesleept werd door het verhaal en de personages. Doordat het geen alwetende vertellersvorm is en je zelf een beetje moet mee zoeken naar hoe het zal eindigen.

‘Wat vind je echt goed aan het boek? Waarom?’
De opbouw van de spanning. De hoofdpersonages waren duidelijk iets van plan en de lezer wist niet wat het was. Ik moest doorlezen tot het einde voor ik wist wat het was. 

‘Raad je anderen het boek aan? Waarom (niet) of onder welke voorwaarden?’
Als ze tijd over hebben of aan jongere jongeren rond 13, 14 en 15 jaar. Want ik vond het thema totaal niet realistisch en ik denk dat zij zich daar wat minder aan storen.